تمام عمرم با یه ترس زندگی کردم نمیدونم ترس از ادما ترس از قضاوت و مسخره شدن نمیدونم یه ترس یه دلشوره یه اضطراب چنساله بدتر شده دارو میخورم یه ترس که خیلی وقتها نشد حرف دلمو بتونم راحت و درست بزبون بیارم فقط در قالب پیام میتونستم جواب ادمارو بدم ادم کم رویی بودم خجالتی نه که مظلوم یهو از اینور بوم افتادم اومدم باهاش غلبه کنم شدم یه ادم عصبی
یه نمونش مثلا تو روابطم رودروایسی دارم حتی نمیتونم ناراحتیمو تو لحظه تو چهره نشون بدم چ برسه بیان کنم کافیه یکی پیدا شه مث مادر و خواهرشوهرام پررو و بدزبون باشه و هرچی دلشون میخواد منو بار کنن و من نتونم اونلحظه چی جوابشون بدم و بریزم تو خودم و داروش کنم و جلسات تراپی کنم و خشم کنم و منفجر بشم بعد من بشم بنده سراپا تقصیر این ترس چیه خدا از کجا میاد
با خودم میگم چرا من چرا باید دارو بخورم چرا باید مریض شم چرا باید ادم بده داستان من بدبخت شم چرا نباید بلد باشم از چی میترسم که اونلحظه لال میشم نمیتونم حرفمو بزنم نکنه من خنگم نه درسم خوب بود نمی دونم
منم دقیقا
گاهی اوقات این حالات رو تجربه میکنم منم دارم
کمبود اعتماد به نفس هست گلم .یکم به اون که داره چرت و پرت میگه به چشم یه آدم نفهم نگاه کن این طوری نه ناراحت میشی نه خشمگین حتی اگه جواب ندی .مهارت کنترل خشم یاد بگیر .هر وقت کسی حرفی زد ناراحتت کرد اما چند تا نفس عمیق بکش .و بعد فکر کن علت عصبی شدنت چیه .اگه امکان داره جابه جا شو بعد بیا بشین خیلی آروم و محترمانه بهش بگو فلانی من از این حرفتون ناراحت شدم چون به شخصیتم توهین شده ....چون ......و یا اصلا اگه دیدی طرف خیلی احمقه فقط به حرفش بخند چون به حرف آدم دیوونه واحمق فقط باید خندید .مشکل ما اینه که به احمق ها ی اطرافمون زیاد اهمیت دادیم و فکر کردیم خدا به اونام هم قد خودمونیم شعور داده واسه همین از حرفشون می رنجیم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
8 ثانیه پیش
8 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
