ب حرف دلم گوش بدم یا عقلم

ببین مشاور کارش همینه ، وقتی حرف بزنه باهاتون میفهمه که حرفای همسرت از عصبانیته یا جدی تهدیدت کرده . بعد هم اگه خیلی نگرانی میتونی یه شرط دیگه هم براش بذاری که حق طلاق رو به خودت بده . اینجوری اگه دور از جون دوباره مشکل پیدا کردین راحت جدا میشی 

ولی این رو هم بگم ، همه چی رو یه طرفه نبین ، بعضی وقتا دو طرف توی دعوا و تلخ شدن زندگی نقش دارن ، برای همین هر دو طرف هم باید رفتارشون رو تغییر بدن تا زندگیشون خوب بشه . نه که یه نفر بگه نه من همینم که هستم ولی همسرم باید رفتارش کامل درست بشه 

ببین ارزش زندگی و خوشبختیت خیلی بیشتر از اینه که نگران برگردوندن وسایل جهیزیت باشی . همیشه وقت برای جدا شدن هست ولی اون موقع دیگه مثل الان بین عقل و دلت گیر نمیکنی . میگی من هر کاری از دستم براومد کردم اون نخواست

برای همین میگم حتما شرط براش بذار که برید پیش یه مشاور خوب ، هر دو نفر هم برید ، بالاخره هر دو ممکنه یه سری اشتباهات داشته باشید که مشاور کمکتون میکنه متوجه اشتباهتون بشید و بهتر کنار بیاید با هم .

نه عزیزم ، اگه واقعا اینجوری فکر میکردی دو دل نبودی برای جدایی . همین که میگی عقلم میگه برو دلم میگه بمونه یعنی جدا از هر چیزی که به خاطر ناراحتیت میگی ، ته دلت هنوز فکر میکنی که دوست دارید همدیگه رو 

ببین زندگی با شک خیلی سخته ، الان شک داری که بمونم نکنه دوستم نداشته باشه و به قول خودت فقط وابسته بوده و از ترس مهریه میگه نرو . طلاق بگیری هم مطمئن باش دائم توی دلت میگی نکنه واقعا دوستم داشت ، نکنه اشتباه کردم که فرصت دوباره ندادم و این فکرا .

 پس بهترین راهت اینه که شانس آخر رو به زندگیت بدی ولی عاقلانه . یعنی با همون دو تا شرطی که بهت گفتم . اینجوری دیگه تکلیفت برای خودت مشخصه بقیه عمرت به حسرت یا فکر و خیال نمیگذره

کی زنده نبود ؟ 

این چه حرفیه دختر خوب . زندگی بالا و پایین زیاد داره ، فقط هم شما نیستی ، برای همه همینه ، مثلا یکی از آشناهای ما هفته دوم ازدواجش ، شوهرش غرق شد ، همون موقع هم فهمید حامله هست . بنده خدا خودش موند و دو هفته زندگی و یه بچه که باید تنهایی بزرگ کنه . چیکار میشه کرد به جز ادامه دادن 

 حالا برای شما یه بحث و دعوایی پیش اومده توی زندگیت ، احتمالش زیاده حل بشه ولی فرض کن حل نشد ، خوب راهتون رو جدا میکنید و هر کس میره دنبال زندگیه خودش . البته ان شاالله به اونجا نمیرسه ولی اگه رسید هم چرا ناامید بشی ؟ اینهمه زن امروز توی جامعه هست که به هر دلیلی طلاق گرفتن و هنوز دادن ادامه میدن ، شما هم هیچی کمتر از اونا نداری. البته من فکر میکنم ان شاالله به اونجا نمیرسه و حل بشه مشکلتون

دیگه اگه انقدر جدی تصمیمت رو گرفتی که هیچی ولی به نظرم خوب بود یه مدت زمان میدادی به خودت تا آروم بشی و احساسی تصمیم نگیری . چون بعضی وقتا آدم تو عصبانیت یه کاری میکنه ، یکم که زمان گذشت و آروم تر شد ، میبینه راه حل های بهتری هم بوده