تو کدوم برهه از زندگی تون مشکل خاصی نداشتین و زندگی آرومی داشتین؟
چجوری آدم به آرامش میرسه
به نطرتون اینکه اگه یکی مشکل خاصی نداره و همش در حال پیشرفته یعنی خیلی دل پاکی داره که خدا کمکش میکنه؟ یا برعکس یکی که همش تو سختیه خودش بده؟
خدا دوسشون داره
همه تو سختی ان همه
بدون استثنا
خدا انسان رو در رنج آفریده
حدود ۱۴_۱۵ سالم بود به طرز وحشتناکی شاد و سرخوش بودم، شیطنتای بچگونه می کردم، دلخوشی های کوچولو و ساده، با دوستم انقد میخندیدیم که دلدرد میشدیم
الانم زندگیم خوبه ولی دلم برای سوخوشی اون روزا تنگ شده
همیشه یه دغدغه‌ای بوده
نمیدونم والا یه جا میگن مشکلات برای امتحان کردن آدم‌های مومنه یه جا هم میگن گناهان شما به شکل مشکل تو زندگیتون ظاهر میشن
عزیزم شما که از درون زندگی افراد خبر نداری
من دانشجو ام متاهلم کلاس تفریحی میرم
به خونه زندگی و خودم میرسم
کلا پیش بقیه ادم شادی ام
چندین سری دختر عموهام گفتن تو همش پیشرفت میکنی خوشبحالت و از این حرفا
ولی هیچ کدومشون نمیدونن ۸ ماهه بهم خیانت شده و دارم میمیرم
ظاهر زندگی بقیرو با باطن زندگی خودت مقایسه نکن هیچ قت
بنظرم
هیچ زمانی نیس ک هیچ مشکلی نباشه
زندگی شادی و غم رو همراه هم داره
منتهی بعضی وقتا غم پررنگ تره ما شادی رو نمیبینیم یا برعکس
ولی راز خوشبخت بودن بنطرم اینه ک ب فکر این نباشیم ک ب مقصد برسیم با استرس و فشار و ...
بجاش از مسیر لذت ببریم
راضی بودن ب همون چیزی ک داریم یعنی خوشبختی
البته این ب این معنی نیست ک دست از تلاش برداریم برای موقعیت بهتر
در رحم مادر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
