منظورم اینه که مثلاً داغش رو دلشون نمیمونده و ناراحت نمیشدن ؟
از بعضی دوستم شنیدم مامان بزرگش خیلی عادی حرف میزده از مردن بچه هاشو و حتی کارای خاکسپاریشون خودش میکرده....
شایدم همه اینجور نبودن
تعریف کنید
این چندمین باره این تاپیک رو میزنم چون خیلی خیلی برام عجیبه می‌خوام ببینم بقیه چه نظری دارن
حتما نبوده دیگه
اون ادم با گفتن تمام تصاویر و زخماش میاد جلو روش مگه میشه عادی بشه
آره قدیما اینجوری بودن برای منم عجیبه
قطعا نه
ولی اگه الان دارن عادی راجع بهش صحبت میکنن
چون گذر زمان باعث شده عادت کنن
نه اینطورام نیست از خانواده ما خانومی هست سن دار واصلا هیچ وقت مرگ بچه هاشو یادش نرفت چهره همشونو یادشه با جزئیات وقتیکه بدنیا اومدن
یکیشون تب کرده بعد تولدش مرده یکیشون یک هفته بعد یکیشون یک ماه بعد هرکردومو یادش
قطعا میشدن چرا نشن بلخره بچشونه
ببين هادي كه نه مادر كه بشي ميفهمي
ولي اونقد بدبختي ديگه داشتن فرصت غصه خوردن پيدا نميكردن
بخاطر همینه که زاد و ولد زیاد بود
واکسن نبود بیمارستان نبود آب آشامیدنی نبود لبنیات پاستوریزه نبود وضعیت بهداشت خراب بود هی فرت و فرت مریض میشدن میمردن
متاسفانه مهم نبوده
چون میگفتن سال دیگه یکی جاش میزام
قدیما بچه رو برا پیش بردن زندگی و کار کشیدن ازش میاوردن تا کارای کشاورزی و دامداری و این جور چیزاشون رو زمین نمونه و پول کارگر ندن خب بچه مفت کارا رو انجام میداده براشون
اون پیر زن کم‌کمش۶۰سالش بوده بچشم نهایت تو۲۰۲۵سالگی از دست داده کلی سال گذشته خب معلومه داغش سردتر شده
بلاخره بچشون بوده و چندین ساله گذشته سردتر شدن
قدیما کم کم ده تا بچه داشتن
مابینش خیلی سقط میشدن خیلی تو نوزادی و کودکی میمردن بخاطر کمبود هرچیزی
قدیما کلا همین جوری بوده
منم مادربزرگم یه دوقلو از دست داده با یک دختر ۲ساله ولی وقتی تعریف میکنه انگار عادیه براش
چرت و پرته همونقدر که قدیم بچه میمرد الانم میمیره ولی الان چون کلا بارداری و تعداد بچه ها کم شده خب طبیعتا کمتر بچه هاشون میمیرن
مهم بوده ولی چاره نداشتن
مامان بزرگم هشتاد سالش بود هنوز غم نوزداشو داشت غصه میخورد
