منم همین بودم الان پسرم یک سال و نیم داره شدید وابسته خودم شده و بدون من ثانیه ای جای بند نیست اما خیلی سخت بود تا بزرگ بشه من حتی بعد زایمانم هم بیمارستان تا صبح خودم نتونستم استراحت کنم فقط مراقب نی نی بودم
منم مث تو بودم البته خانوادم نبودن شوهرمم یک خر به تمام معنا
منم توغربتم احدی ندارم تازه شوهرمم شبکاره صبح میاد ی کله خوابه کلا صفرتاصد بچه داریم باخودم هرجا برم باخودم میبرم ارایشگاهم میبرم ساعت خوابشو میدونم توبغلم میخوابونم ارایشگر کارشو انجام میده.
دیگه چاره چیه
حتی من از روز دوازهم خودم تنهایی بردمش حموم.الان ک ۸ ماهشه حتی ی بار شوهرم کمک نکرده.
امیداوارم حداقل همسرت هوا دارت باشه🥲
منم شرایط شما رو داشتم شاغل هم بودم واااااای خواهر شوهرم بهم نزدیک بود هر چی می خواست بهش کمک می کردم همین که بچه دار شدم جواب تلفن نمی داد مبادا بچه بزارم پیشش مریض بودم برم دکتر خیلی سخت گذشت ولی گذشت الان برعکس شده اون به من نیاز داره جواب تلفن نمی دم ضایع شده تلاش می کنه ولی زن و شوهر نمی تونیم بهش رو بدیم
منم مثل تو دست تنهای تنها بودم بخاطر همین تا ۸سال دیگ بچه‌نیوردم ایقد زده شدم و دست تنها بودم ...مامانم البته فوت شده منم بچه اخریم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
