نه به خاطر قضاوت و دیکته، بلکه به پاس شکرگذاری این پیام رو نوشتم.
قبلا فکر میکردم که طب سنتی چیه آخه. بلغم و صفرا و ... تو درونم مسخره میکردم. امیدوار بودم به طب مدرن با وسایل پیشرفته اش و درمان هاش و ... .
تا زمانی که معده دردم شدت گرفت و با طب مدرن نتیجه خاصی هم نمیگرفتم.
حین مطالعه فلسفی ام به یک حرف فیلسوف (هایدگر) رسیدم که گفته بود: انسان در عصر مدرن و (طب مدرن) بدون جهان است. یعنی همه انسان ها در مدرن یکسان هستند. در طب مدرن اگر کسی در تبریز معده درد بگیره همون دارویی رو میخوره که کسی در آلمان و نیجریه و سنگاپور میخوره. در حالی که همه انسانها با هم متفاوتند.
از اینجا بود که به فکر رفتم.
چون هایدگر خودش متفکر پست مدرن است همانقدر به "مدرن" ارزش قائله که به "سنت" هم ارزش قائله.
پس (طب مدرن فوایدی هم دارد و نباید تماما نادیده گرفت و درست نیست به کل برخلافش باشیم)
رفتم سراغ طب سنتی و سوادم رو هرچند کم بالا بودم مثلا مزاجم چیه و گرمی ها و سردی ها اینا و معده درد.
متناسب با وضع بدنم مثلا چاقی شکم و نفخ زیاد و رطوبت و عرق سرد بدنم فهمیدم که طبعم سرد و تر است یعنی بلغمی. بعد با تعدیل مزاج و خوردن گرمیها به خصوص دمنوش "بابونه و عسل" ناشتا اول صبح بعد مدتی خداروشکر احساس کردم این خوب شدن واقعیه.
و واقعا خوب بود بعد یکی دو سال تا این لحظه.
گفتم این تجربه م رو به خاطر یافتن سلامتی به اشتراک بزارم و امیدوارم همه سلامت باشند.
