دوست دارم مهاجرت کنم ولی خانوادم مخالفن، هر چقدر با خونسردی با مامانم صحبت میکنم که قانعش کنم، حرف خودشو میزنه و ناامید میشم...
نمیگم میخوام عالی باشم ولی خب میخوام برای خودم آدم کافی ای باشم..
شرایط مالی هم ندارم، میخوام تحصیلی برم، هم نگران آیندمم که حسرت تو دلم بمونه هم میترسم پشیمون بشم و اوضاع بدتر شه، مالیات بیشتر تو زندگیم اینجاد کنم و اون چیزی که میخوام نشه :)
مهاجرت واسه پولداراش سختته
چه برسه به ماهایی که نداریم
بدون پشتوانه مالی حتی مهاجرت تحصیلی هم خطاست
خانواده همینه تو کار خودتو کن وقتی اپلای گرفتی ببین هنوز مخالفن
ببین عزیزم
مهاجرت اون چیزی نیست که تو اینستا و خرف بقیه میبینی و میشنوی
خیلی سخته
از اقوام ما خیلیا الان تگزاس و کالیفرنیا و لندن و ایتالیا هستن
هرکدوم هم بورسیه‌ی یک رشته پزشکی با خانواده ای که واقعا حمایتشون میکنه
عموم که دخترش ایتالیا پزشکی میخونه ماهی ۳۰ میلیون واسه دخترش میفرسته ولی میگه فقط پول اب و برق و گازش ۱۱ میلیون میشه
و بقیه هم پول اجاره خونشه و برای خورد و خوراک کار سخت میکنه
حقوق هم چون مهاجره خیلی کم میدن بهش و واقعا بدبختی میکشه و هفته ای یبار درست غذا میخوره
ولی همین ادم بری تو اینستاش رو‌نگاه کنی فکر میکنی به سعادت رسیده
آره، تو فکرش بودم زبان ایتالیایی یاد بگیرم واسه بورسیه ی اونجا، بعد از اینکه لیسانسم اینجا تموم شد برم سرکار
اینش واسم مشکله که ۷۰۰۰ یورو باید تو حسابت باشه که بتونی بری
که این فقط یه مقدار ازون پولیه که باید داده باشی
واقعا نمیدونم چیکار کنم
مثه مجرمی میمونم که بی دلیل زندونی شدم، هر راه فراری پیدا میکنم دستمو میبندن
