اینجا کسی هست که پزشکی یا دندان بخونه

چقدر خوب واقعا 

اینطوری فشار روانی روی آدم نیست 

با هربار پرسیدن هم داغ تازه میشه ولی خب حق هم دارن کنجکاون

عزیزم حق با شماست اما هیچ رشته ای بهتر یا بدتر بودن نسبت به بقیه نداره 

بله درسته که ریاضی انسانی هنر واسه جامعه مهمن اما مثل تجربی هستن و هییچ بهتری نسبت به تجربی ندارن 

تیزهوشان هم ریاضی رو علاوه بر تجربی داره گلم

ان شالله برسی به خواسته دلت قشنگم 

نه عزیزم خوشحال میشم کمکی کنم 

من تابستون به دوازدهم همه اش تاپیک میزدم که کنکوری و پشت کنکوری ها... پشت کنکوری ها... فلان سوال میپرسیدم 

ولی اگه دنبال چشیدن طعم پشت کنکور بودن نبودم شاید الان مسیرم متفاوت بود، هیچ وقت سعی نکن امتحان کنی که ضعیف بودن، نخونده سر جلسه رفتن یا... چه حسی داره چون یهو عادت میشه واست

من دانش آموز برتر بودم، سال دهم معدل 20 تجربی ولی از یازدهم کم آوردم و رسما دوازدهم بریدم، خیلی خسته شده بودم

فاز برداشته بودم که واای من کل عمرم رو درس خوندم واسه تاپ شدن و یادگرفتن اما بقیه همسنام تو مهمونی و پارتی هستن و خودم رو مقایسه می کردم. 

سال یازدهم ما نهایی بودیم کل درس ها، خیلی استرسی بودم و دیگه مثل سابق نبودم، درس ها روی هم انباشته می شد و بیشتر سریال می دیدم اما درس هم میخوندم نه که هییچ طوری که معدل یازدهم حدود 17 18 شد . توی این سال هم هیچ کار خاصی نمیکردم فقط مدرسه، نه کلاسی نه هنری نه تنهایی بیرون بودن و رل زدن. 

وقتی نتایج یازدهم رو دادن و من نگرانم رو دیدم انگار ی پارچ آب یخ ریختن روم، از معدل 20 ی مدرسه اسم و رسم دار شده بودم معدل 17 و از اول بنر مدرسه اومده بودم وسطا که به زور بشه پیدام کرد. افسردگی گرفتم، ناراحت بودم اما باید میخوندم اما نه حوصله داشتم نه جون و نه امید. خلاصه ی روز ۱۲ ساعت میخوندم ی روز هیچی، ی روز دو ساعت... 

تابستون تموم شد و من فقط از هر درسی یکی دو فصل دهم خوندم 

تابستون تموم شد و من فقط از هر درسی یکی دو فصل دهم خوندم یکمم دوازدهم، خیلی شب ها گریه میکردم اما نمیدونستم لحظات سخت تری پیش روم هستم، شبایی پیش روم هست که دیگه حتی اشک هم نمیتونم بریزم و چشمام خشک میشه.

مهر که اومد رفتم مدرسه، دیدم به به خیلیا آماده خوندن و جمع کردن و افسردگی و ناراحتی من بیشتر و بیشتر شد. دیدم کسی که سطح درسیشون از من پایین تر بود الان شده هم سطح و گاه بالاتر.

اشتباهم این بود که به جای اینکه بیشتر بجنگم و تلاش کنم افسوس گذشته ام رو میخوردم که وااای من تابستونم رفت و نمرات یازدهم اینطوری شد. حالا نمیدونستم که در آینده ام سوابق یازدهم مثبت میشه و از 11 تا درس میشه ۶ تا درس مهم فقط.

مهر رفت من فقط با مدرسه پیش رفتم اونم نه صد در صد، امتحان ها رو در حد پاسی میخوندم، از آبان متوجه شدم ک پشت کنکوری ام ( چقدر تباه 🥲) میرفتم به همه می گفتم که من میخوام پشت بمونم و اینقدر تکرار کردم که خودم و مغزم قبول کردیم.

با شروع از آبان شروع کردم، آذر شروع کردم، نوبت اول و امتحانات دی رو دادم و متوجه شدم که چقدر بیشتر پس رفت کردم و دیگه اسمم حتی جزو رتبه ها نیست حتی ی امتحان هم نوبت اول غیبت کردم.

خیلی بیشتر ناراحت شده بودم و دیدی از شدت ناراحتی خودت رو با ی چیزی سرگرم میکنی؟! سرگرمی من گوشی و سریال بود اونم درام عاشقانه و کلی درگیری ذهنی تو این سن حساس!

تو نوبت اولی که گذشت من فقط به زووور نوبت اول دوازدهم رو خونده بودم و همون دوسه فصل از هر درس دهم، ماز ثبت نام کرده بودم اما از کلاس های سالیانه کلیییی عقب! یهو سایت رو باز میکردم میدیم 50 تا کلاس از دست دادم تو شیمی یا تو فیزیک، قید ریاضی هم ک کلا داشتم میزدم.

دیگه نه تو مدرسه اسمی از من بود نه تو کلاس، کسی دیگه نمیومد سمتم ازم مشاوره درسی بخواد، ازم اسم منبع بخواد یا سوال درسی بپرسه و انگار که نه فقط خودم بلکه بقیه هم قطع امید کرده بودن .

جلوی دبیران خیلیی خجالت می کشیدم و سعی میکردم بعضی روز ها غیبت کنم ( اینم ی کار اشتباه دیگه ام)

عید اومد گفتم تو این عید جدی میخونم چون اردیبهشت کنکوره اصلا قید کنکور رو زدم گفتم واسه نهایی ولی اونطور که میخواستم پیش نمی رفت، ساعت مطالعه ام به شدت نوسانی، ی روز ۱۰ ی روز هیچ، روزی هم که امتحان داشتم شاید بیش از ۲۴ ساعت بیدار.

خوابم هم اصلاااا نظم نداشت و تفریح نداشتم فقط غصه میخوردم و گریه میکردم بخاطر وضعم و درس میخوندم.

کنکور اردیبهشت تموم شد و باید بلافاصله برای نهایی میخوندم چون وقت نداشتم اما خسته بودم هر طور بود خوندم اما نرسیدم کتاب ها رو ی دور ببندم، گفتم بیخیال پشت کنکوری ام دیگه

درصد های کنکور اردیبهشتم میانگین ده بود تقریبا، نهایی ها هم میکردم و زنده می شدم که فقط برسم تموم کنم.

آره من همونی ام که معدلش ۲۰ شد و هیچ شب امتحانی نداشت، الان من بودم و ده درس سنگین دوازدهم اونم نهایی اونم شب امتحان

از شدت استرس می لرزیدم موهام دسته دسته می ریخت، از استرس خوابم میومد همه اش و باید مبارزه میکردم با خواب، هی چرت میزدم اما خودزنی میکردم که بیدار بمونم، میترسیدم تموم نشه و سرعتم برای همین میومد پایین

حتی بعضی درس ها رو بدون اینکه تموم کنم سرجلسه رفتم!

معدل نهایی ام چیزی حدود ۱۵ ، بعضی درس ها هم در حد پاس شدن ۱۳ ۱۴ ۱۵ اما اون بین ۲۰ و ۱۹ هم داشتم ولی خیلیی محدود و کم!

خلاصه آخرین امتحان نهایی رو دادم ی برنامه ریختم و گفتم فدای سرم من نباید بکشم به سال بعد باید واسه کنکور تیر بجنگم! قرار بود جمعه استراحت کنم بعد کلی نهایی که پیرم کرد ( تار سفید تو موهام پیدا کردم) که جمعه صبح بیدار  شدم استراحت کنم و خوشحالی بعد نهایی که ( ج  ن  گ  ) شد 🥲 بله!

کل برنامه هام ریخت بهم ترس کشورم، خانواده ام و خونه و زندگیمون! من دیگه کلا نا امید بودم خیلیا تو اون دوران جنگیدن و خوندن ولی من دست و پا شکسته و نمیتونستم، همه اش پیگیر اخبار و جلوی تلویزیون نه روز داشتم نه شب. خلاصه کنکور تیر بعد از کلی معطلی و استرس اومد و من آمادگی کم سرجلسه نشستم، درصدام بازهم ۱۰ و ۲۰ و ۰ با تراز حدود ۵۰۰۰ , ۶۰۰۰

الان هم موندم که رتبه ها بیاد ولی میدونم به آروم نرسیدم امسال

چون من دندان میخواستم 🥲🙃

و شدم یک پشت کنکوری که هنوز شروع نکرده و هنوز هم خسته اس!

به همه ی این ها بیانات و دستورات سنجش و آموزش و پرورش رو هم اضافه کن که هر دقیقه برنامه عوض میکردن

ی روز نهایی هست ی روز نیست ی روز قطعی ی روز مثبت

حتی تاریخ کنکور تیر مون هم ی هفته خونده بهش معلوم شد

اینم از این، یازدهمم ک فوت و شهادت و... سران و حوادث مختلف و همینطور فوت فامیل و عزیزان

چی بگم، بگم میگذره؟! ای کاش بگذره ولی داره به سختی میره 🥲

ببخشید طولانی شد🫂

حتی بعضی امتحان ها ک پشت سر هم بودن ( فرجه مثلا ی روز نیم بود بیشترشون) من دو تا امتحان ی سره بیدار 

خیلییی تو این دوران خواب آلود بودم و چرت میزدم ک از استرس بوده

واسم دعا کن، واسم دعا کن بتونم و ادامه بدم 

کم نیارم و بیخیال نشم 🫂❤

چقدر پیامت حس خوبی بهم منتقل کرد 

مرسی که وقت گذاشتی و پیام دادی عزیزم 

به امید خدا، ان شالله که موفق بشم 🫂❤