اونایی که رابطه خوبی با خانواده شوهر دارین بیاین فقط

رفتو آمدم کمه اگ جلوی روم ب خانوادم توهین کنن ک جوابشونو میدم ولی واقعا آدمای خوبین و هیچ بی اخترامی نمیکنن آک خاهرشوهرم پشت سرم بگه پدرسگ دیگه رابطم مثله قبل باهاش نیست ولی خب دنبال بحث نیستم باهاشون بعدم شما سعی کن رو باور های توحیدی تون کار کنید نخریدن اگ چیزی برام شاید روزیم نبوده خدا آگ روزیم میکرد قطعا میخریدن

ما یه بار عکس هامون را از عکاسی گرفتیم و با ذوق با شوهرم رفتیم نشون مادرشوهرم بدیم، یه عکس این بود که پیش دخترم یه عروسک بزرگ بود که سگ بود، ببین تا این عکسو دید گفت تویی!!! ببین نمیدونی چه حالی شدم ولی اون طرف جاریم نشسته بود گفتم اگه چیزی بگم هم توی ذهنشون بُلد میشه هم اون جاری هم که نمیدونه قضیه چیه، سر درمیاره، ولی اینکه خودم اهل جواب دادن هم نیستم بی تاثیر نبود.

زمان عقدم هم چون میدونستم همسرم دانشجوعه حتی برای بیرون رفتن هم خودم غذا و ... میبردم دنبالمون، و میدونستند اهل این چیزا نیستم، ولی برای تولدم دیدم یه انگستر شوهرم اورد، دو هفته بعد عروسی شوهرم ازم پس گرفت و داد به مادرش و گفت مادرم گفته حالا براش ببر بعد باید ازش پس بگیری یا برام بخری و خیلییییی چیزهای دیگه که اگه تاپیک بزنم همون ۵ دقیقه ی اول میره پربازدید و اخرش حتما بهم میگند فیک! از بس غیرقابل باوره.

من نه جواب میدم نه بهشون میگم ناراحت میشم چون میدونم بدتر میکنند، بعضی وقتها هفته ای دو بار میریم بعضی وقتها یه بار توی هفته و بعضی وقتها چند هفته فاصله می افته، درسته جواب نمیدم و خوبیم با هم، ولی بعضی وقتها نیازه یه فاصله ای باشه بعضی کارهاشون را هضم کنم!

حتما به روشون میارم و بعشد سعی میکنم فاصلمو حفط کنم

از نفرین ناحق نترس چون نمیگیره مظلوم نمایی و گریه رو هم میتونی درست کنی باید روشوهرت کار کنی قلقشو دستت بگیر و از بدی خانوادش به هیچ عنوان پیشش نگو بهش محبت کن ولی افراطی نه 

عیدی هارو که همسرم میاورد ...از پدر و مادرش توقعی نداشتم ..مردی که از نظر مالی هنوز وابسته خانواده هست گزینه ازدواجم نبوده .....رابطمون خوبه چون ادم های خوبی هستن و بد ذات نیستن .توقع ازم زیاد ندارن ‌در کنارش هم منم عروس بی حاشیه ای هستم ....دنبال سوراخ مار نمیگردم

من خداروشکر هیچ وقت بی احترامی ندیدم.

همیشه رابطه هام دوری و دوستی بوده،بی دعوت جایی نمیرم،بی دعوت هم پیشم نمیان،از روز اول با همسرم صحبت کردم و با هم رو یسری مسائل توافق کردیم،مثلا یه هفته، آخر هفته ،خونه پدر من یا خانواده من وهفته ی بعد، آخر هفته خونه پدر ایشون با خانوادش،خانواده هامونم اینو می‌دونن دیگه، مثلاً وقتی یه هفته رفتم خونه پدر شوهرم می‌دونن هفته ی آینده پیش خانواده خودمم و دیگه تماس نمیگیرن که بیان یا بریم.

خونه خانواده همسر حتی اگر یه وقت سر شام برسم به هیچ عنوان شام یا غذا نمی‌خورم مگر اینکه تعارف کنن

همیشه بهترین لباسام و لباس رسمی( شومیز شلوار،شومیز دامن) خونه خانواده شوهر میپوشم،اگر شب بخوام اونجا بخوابم فقط وقت خواب تیشرت و شلوار... هیچ وقت تاپ و شلوارک جلوشون نپوشیدم.شوخی بی مورد نمیکنم،و وارد جزییات زندگیشون نمیشم مثلا نمی پرسم فلان چیزو چقدر خریدی یا چقدر حقوق می گیری یا کی بچه دار میشی،به همین خاطر اونا هم اصلا به خودشون اجازه نمی‌دن وارد جزییات زندگیم بشن،هروقت هم چیزی پشت سرم گفتن توجه نکردم،چون جلوم نگفتن ،پشت سر آدم همه حرف میزنن،مهم نیست،مطمئن باش بهترین دوستت هم پشت سرت غیبت کرده،پس خانواده شوهر طبیعیه،اما اگر جلو خودم حرفی بزنند که دلخور شم خیلی با احترام جواب میدم و رفع اتهام میکنم و بعد به همسرم میگم یه روز که من نبودم با خانواده ش صحبت کنه که مثلاً فلان رفتارشون منو ناراحت کرده،وقتی همسرت پشتت باشه،اونا هم به خودشون اجازه نمی‌دن پشت سر خودت با خانوادت حرف بزنن.از طرفی همسرم هم همین رفتارها و جلو خانوادم داره،خانوادمم خیلی هواشو دارن به همین خاطر نمی‌پذیره اگر خانواده ش پشت سر خانوادم صحبت کنن و از خانواده منم طرفداری میکنه.خیلی مهمه رابطه خوبی با همسرت داشته باشی،همه چیز اول از احترام بین زن و شوهر میاد.اگر به هم احترام بذارید و با هم همراه باشید همه چیز تو مشتتونه

تابستون ها زیاد رفت و امد داریمد.زمستون ها خیلی کم .شاید شش ماه نبینمشون ....توهین که قطعا جواب داره .....تا حالا پیش نیومده .

اوایل میگرنم چند روز میگرفت، به شوهرم میگفتم چرا تو چیزی نمیگی، حالا پذیرفتم، هم اخلاق خودمو که اهل جواب دادن نیستم هم اخلاق اونا را. 

ولی همین حالاش هم با اون همه پذیرفتن، بعضی وقتها واقعا از کارهاشون مغزم میترکه!