بچه ها من این صفحه رو ایجاد کردم که از یه سری اتفاقای زندگیم که اکثرا هم تلخ هستن بگم آخه کسی رو ندارم باهاش دردودل کنم و راه کار بخوام
خیلی خیلی خستم و ناامید،هرکاری میکنم انگار به جایی نمیرسم،بخاطر سختیام تروما زیاد دارم ولی سعی میکنم به خودم سخت نگیرم اما انگار نمیشه که نمیشه،درس خوندم در حد کارشناسی۲۳سالمم هست ولی هیچ کاری ندارم،این ناامیدی و حال بد رو به خونوادم هم انتقال دادم متاسفانه،نمیتونم جلوی خودم رو بگیرم،نمیدونم باید چیکار کنم،تو خونه به شدت پرخاشگرم و محیط بیرون به شدت آروم در حدی که تو گوشمم بزنن چیزی نمیگم،از خودم در عجبم نمیدونم باید چیکار کنم!؟خانوادمم این وسط خیلی اذیت میشن😓و من جز شرمندگی چیزی ندارم،هیییییییچ کاری هم شروع نمیکنم انجام بدم کلا از همه چیز فراریم،خیلیم تنهام
تجربه ای دارید بتونید کمک کنید من واقعا خستم دیگه بریدم
