فردوسی نه تنها شاعر بود، بلکه پاسدار هویت و فرهنگ ایرانی پس از سال‌ها سلطه و نفوذ بیگانگان بود. وقتی برخی شاهزادگان ایرانی در زندان و اسارت بودند و خطر از دست رفتن زبان و فرهنگ ملموس بود، فردوسی با سرودن شاهنامه کاری کرد که فرهنگ و زبان فارسی حفظ شود. نگاه کنیم به مصر؛ زیر سلطه عرب‌ها، بسیاری از میراث فرهنگی‌شان از بین رفت، اما ایرانیان توانستند هویت و زبان خود را نگه دارند. شاهنامه تنها تاریخ و اسطوره‌های ما را ثبت نکرد، بلکه با بیان زندگی مردم، پهلوانان و کشاورزان، نشان داد حتی در شرایط دشوار، ریشه‌ها و زندگی فرهنگی و اقتصادی می‌تواند محفوظ بماند.
هر کسی شاهنامه و فردوسی . رو زیر سوال ببره قطعا هویت ایرانی خودش رو زیر سوال برده و یا، باید به ملیت خودش شک داشته باشه.
به امید حفظ فرهنگ اصیل و غنی ایرانی برای همیشه🤍🤍
