من میرم بیرون میام سرکار میرم اما احساس میکنم که من افسردگی دارم
نمیدونم چجوری باید توضیحش بدم این حالت روحی من ناشی از خستگی کاری نیست
انگار خسته اززندگیه اما همچنان امیدواره یعنی یکم رو به جلو دلش میخواد بره اما نمیشه انگار امید هست تلاش نیست
از افسردگی بیشتر میگین
معمولا گوشه گیر هستن
نه ممکنه تواجتماع حتی باخنده های فراوان و عادی
ولی افسرده باشه
درونگرامعمولا
من خودم تو خونه ام روابطم محدوده درونگرام همه از بیرون فکر میکنن افسردم ولی نیستم
علت تو خونه بودم متاسفانه بیکاریم هست. و این که خودمو درگیر آزمونها کردم
برعکس زمان افسردگیم من دادواعصاب مصرف کردم که فعالتر شم بزنم بیرون یادمه رفتم پیش روانپزشک گفتم ی قرصی بدید فقط بتونم ا خونه برم بیرون الان ظرفای خونمم نمیتونم بشورم وقتی خوردم انرژیم ربت بالا سرکار رفتم ولی یهو بیهوش شدم بز دلیل وتشنج کردم
میخام بگم حالت روانی داغون باشه جسمی ام بهم میریزه نمیشع فیلم دراورد ولی اصولا با کارکردن زیاد اون افسردگی و تنهایی رو میخان پر کنن افسرده ها
اگر خوابت منظمه و امید داری افسرده نیستی
نه تو افسرده نیستی.خدا سرت نیاره.داغون میشی
من خودم دارم قرص میخورم.
ینی کلا امید ب زندگی رو از دس میدی ب خودکشی فک‌میکنی به فرار جایی ک هیسکی نشناستت و آروم باشه
حس تو خالی بودن
حس اینکه زندگیت رو داری از تلویزیون میبینی انگار یه روحی.
من اینجوری بودم
شما داری فعالیت میکنی امید داری افسرده نیستی
