۵ الی ۶ ماه بود که دیگه دلم نمیخواست زنده باشم. هیچی خوشحالم نمیکرد. اما الان زنده ام و خیلی خیلی قوی تر از قبل شدم.
دردی که تو رو نکشه قوی ترت میکنه
مطمئن باش خدا حواسش بهت هست وگرنه اصلا به فکر جهنم و عذابش نمیفتادی
فقط زمان لازمه
میدونی کجاش دردآوره؟ طرف از غم زیاد از ناچاری از فشار خودکشی میکنه آخرش یه بی سواد مثل مادرشوهر من میگه طرف مشکل روانی داشته
آره
میدونی من چند سال دعا کردم و نشد؟
تازه اون ۶ ماهی که گفتم افسردگی وحشتناک گرفتم فراتر بود از خواستن و ندادن اما بعد از اون ۶ ماه و از روزی که شکرگزاری رو شروع کردم(شکرگزاری واقعی) نقاط قوت زندگیم رو مدام برای خودم بزرگ میکردم و یک بار نشستم حساب کردم دیدم واقعا چقدر نعمت هایی که خدا داده بی شمارند. واقعا دیدم انگار همه چیز واقعی داره تغییر میکنه. قبلنا هم شکرگزاری میکردم اما هیچ کدوم از ته دل نبود. بعد یک بار همین جا شنیدم یکی گفت معذرت میخوام این که میتونیم بدون درد ادرار کنیم چه نعمت بزرگیه. متن دقیقش رو یادم نیست اما توی همین مایه ها بود. . قبول دارم سختی ها زیاده چالش ها هستند حتی اگه حالت خوب نباشه این حرفای من رو میخونی اما تاثیری برای تو ندارند.اصلا شاید تا همین خط هم نخونده باشی. ولی شکرگزاری رو شروع کن.امیدوارم خیلی زود حالت خوب بشه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
