همه چیز از یه کلمه سه حرفی شروع شد«عشق» یه کلمه که برخلاف کوتاه بودنش پر از معنیه شاید برای خیلیا مقدس باشه حتی خود قبلی من اما الان اوضاع فرق کرده برای من هر حرفش یه دنیا معنی میده که همشو با مغز استخونم درک کردم
ع یعنی «عبرت»
ش یعنی «شهوت»
ق یعنی «قمار»
راوی داستان«اوا»
بزار از اول اول بگم جایی که اولین بار جرقه عشق اتفاق افتاد
-مسیح مسیح وایستا وایستا دیگه
صدای هق هق گریه ام سکوت عصر بهاری خونه مامان بزرگ رو میشکست
یهو ایستاد و اروم برگشت و منی که پشت سرش بدو بدو میکردم با صورت محکم خوردم به شونه اش
سریع خودشو عقب کشید
تیله های پر از اشکمو دوختم به تیله های عسلیش و منتظر چشم دوختم به لباش که گفت:
+باشه قبول؛ بیا بازی کنیم ولی این بار من انتخاب میکنم چی بازی کنیم
چشمای اشکیم از خوشحالی برق میزنن
دستای مشت شدمو محکم روی چشمام میکشم و اشکامو پاک میکنم دلم نمیخواد به نظرش یه بچه نق نقو بنظر بیام اون تنها د‌وستمه
-ولی چه بازیی؟
+میدونی«عشق» یعنی چی؟
-نه یعنی چی؟
+اسم بازیمون عشقه ولی به شرطی بازی میکنیم که هیچ کس از بازیمون خبر نداشته باشه
مگر یه دختر بچه ۶ ساله اونم تو اوایل دهه هشتاد که تازه گوشی اومده بود چقدر میفهمید
یه بچه که حتی مامان بابا نداشت یه تو سری خور بدبخت
اون روزا تنها امیدم مامان بزرگ و مسیح بودن تنها کسایی که داشتم
-قبوله چطوری بازی کنیم؟
نمیدونم شاید بشه گفت بزرگ‌ترین حماقت زندگیم همون بود همون جمله اون روزم؛ من فقط قبول کردم بازی کنم بازی که حتی معنی اسمشم نمیدونستم بی خبر از اینکه من آخرین اصل «عشق» رو قبول کردم
«قمار» اره روی زندگیم قمار کردم
اگه دوست داشتین ادامشو بخونین بگین
