سه روزه نه حال دارم نه حوصله چون گوارشم بهم ربخت و به زور سرم و امپول سرپا شدم
ولی اصلا نمیتونم به خونه و زندگی برسم
سه تا بچه کوچیک
خونه وحشتناک بهم ریخته
به مامانم که خونشکن تو کوچمونه
گفتم نیا با بابام امروز خیلی خونم تشفته هست جلو بابام زشته
بلند بلند پای گوشی گفت برو بابا حودش میفهمه و کولی بازی.....
خلاصه یهو سرزده شب پاشد اومد
منم گلگبم بهش کردم
اونم دادو بیداد (عادی برام) گفت دیگه نمیام
این چیزی نبود اخرش موقع رفتن گفتم به مامانم دوست دارم یه وقت بیای انگیزه بگیرم کارامو بکنم
حالا خودش صد بار تو این حال بوده دستو دل کار نداشته
نشست نصیحت کردن عین مادرشوهرا حرف زدن
منم گفتم چرتو پرت نگو حوصله ندارم
تفاوت سنمون کمه
خلاصه بهش برخورد منم گفتم لعنت به دلسوزی که همیشه باید بگم چرا مراعاتش نکردم
ولی اون هیچ وقت منو درک نکنه و بفهمه جلو بابام خجالت میکشم خونه بهم ریخته یخچالمم خالی
فقط میخایتن نیم ساعت بشینن برن
نکرد حداقل خبر بده
