کاش منم ۱۸ سالگی یه خواستگار خوب داشتم و باهاش ازدواج میکردم
ولی نداشتم ، رفتم دانشگاه و شش سال سختی کشیدم ،دانشگاه خوبه ها ولی برای پولدارها نه ما بدبخت بیچاره ها
بعدشم مجبور شدم شاغل بشم ،الانم ۲۸ سال دارم و مجردم و کار میکنم ولی هیچ انگیزه ای ندارم ، چون وضعمون هم بده بابام همش بهم استرس میده پس انداز کن و خرج نکن
حتی با وجود شاغل بودنم نباید روی خوش زندگی رو ببینم 😔💔 جوونی م داره از دستم میره و کاری ازم بر نمیاد
هنوز ک خیلی وقت داری برا ازدواج
خیلیا آرزو شونه باهات ازدواج کنن مهن اینه مستقلی و رو پا خودت وایستادی
بازم خوبه شاغلی
من نزدیک ۳۶سالمه مجردم و بیکارم تو ی شهر خیلی کوچیک زندگی میکنم همسنوسالام عروس داماد دارن
ببین من مطمنم خدا بهترینو برات درنظر گرفته
تو محل کارت همکاری چیزی نیست از بین اقوام.
تو شهر ما یه جایی هست ک مورد های خوب ازدواج بهم معرفی میکنه شرایط شون می‌سنجه از همه جنبه ها بیینه بهم میخورن بهم معرفی میکنه صدها هزار نفر آشنا کرده ک الان خوشبختن
بیین تو شهر خودت چنین شخصی پیدا نمیشه ک بهش بسپاری
اوااا تو که منی !!! البته تو شاغلی من بیکار 😁😁 اره دانشگاه رفتن منم الکی بود و خیلی طول کشید ، هیچ دردمم نخورد و تا الانم که داره ۲۹ سالم میشه اصلا خاستگار ندارم
بیشتر دوستام از ماه بعد بچه هاشون رو میفرستن کلاس اول یا پیش دبستانی و بچه دوم رو هم دارن 😑😑
من خیلی وقته که به پوچی و تباهی رسیدم ، باز از تو خوبه که کار داری و از خونه میری بیرون ، من چی که در هفته ۲،۳ فقط واسه پیاده روی میرم تا پارک محله مون و میام اونم در حد ۱ ساعت 😐😐 کلا همینجوری بیکار الاف
اینقدر هم ازمون استخدامی دادم و مصاحبه شرکت خصوصی رفتم که حد نداره ولی هیچی به هیچی 😑😑😑
