خودم فکر میکنم حق ندارم ناراحت باشم اما حس بدی بهم دست داد،مامانم رفت زیارت،بهم زنگ زد گفت الان دارم میرم بازار عبا بخرم برات از اینجا،گفتم باشه
بعد امروز برگشت از زیارت،ی دونه بلیز خونگی خریده برام،من متاهلم دوستان،مامانم برای هیچکس سوغات نیاورده،منم تنها بچه ش هستم،فقط همینو خریده،باز خودم بهش گفتم من خجالت میکشم برای منم نیاوردی چیزی نیار،ی چیزی به شوهرم بخرم خانواده شوهرم بهم تیکه میندازن بعدا میگن مامانت برای تو ارزش قائل نبوده
حتما پول دستش نبود
پرروشون نکن
همونو بگو میذارم رو چشمم
شاید پول نداشته
چ ربطی داره چقدر بچه‌این، شاید براش مقدور نباشه واسه شما کادو بیاره، این چه حرفیه؛ خونواده‌‌‌ی شوهری که بخوان این طوری تیکه بندازن سر این مسائل، میخوام اصلا وجود نداشته باشه.
یعنی در این حد اجازه دادی به دیگران که توی زندگیتون دخالت کنند؟
به هر دلیلی مادرتون نتوانستند و یا نخواستند سوغاتی بخرند
از من خواهرانه گوش کن
اصلااااااا اجازه نده خانواده همسرت حتی بخوان به خودشون اجازه بدن که حتی می‌توانند همچین فکری بکنند
بنده خدا شاید پول کم اورده نگو اینجوری گناه داره مامانته
الان برام مهم نیست خانواده شوهرم چی میگن،رفتار مادرمو میگم
مامانم اولین سال که عروسی کردم لج کرد شب یلدایی نیاورد برام(ما رسم داریم)مادرشوهرم بهم گفت خانواده عروس فلانی خوبن همچی خریدن برای یلدایی دخترشون،خب من دوست ندارم ضایع بشم جلوی خانواده شوهرم
برای چی باید برای شوهرت بیاره؟
اینطوری پیش بری هیچ وقت نمیتونی دهن خانواده شوهرو ببندی سعی نکن هر طور شده راضی نگه شون داری
