فک کن یه نفر خیلی برات مهمه،خیلی دوسش داری و محتاج اینی که اون آدم نظر مثبتی نسبت بهت داشته باشه،بعد در حضور اون آدم یه اتفاقی بیفته که شخصیتت کامل خورد بشه و در چشم اون آدمی که دوسش داری یه آدم بی عرضه ی بی دست و پا و بچه ننه که بدون حضور ننه باباش نمیتونه خودشو جمع و جور کنه بیای،خیلی حس بدیه،دردناکه،انقد دردناکه که بعد از گذشت ۱۲سال هنوزم جای اون تحقیر رو قلبم درد میکنه
پ.ن:منظورم صرفا عشق به جنس مخالف نیست،آدم میتونه به پدر و مادرش به خواهرش به دوستش به معلمش و... هم حس وابستگی زیاد داشته باشه و این حس بدی که گفتمو در ارتباط با اون آدم هم تجربه کنه
