اونای که بچه دارن ایندفعه بیان

وای آره متاسفانه

بچه از پدر مادرش یاد میگیره

والدین نمیتونن به بچه بگن مودب باش اما موقع بحث همدیگرو به فحش بکشن

از یه جایی به بعد بچه میشه عین والدین، برای همین اگه بچه مودب میخوای، باید داخل خونه هم مودب باشی

🤗🤗

😅 بعضی چیزا ثابت شده ژنتیکیه

هیچ کاریش نمیشه کرد تا اینکه خود بچه به اون درک و فهم برسه تا بتونه جلوی رفتارش رو اگاهانه بگیره

وظیفه پدر مادر این هست که از روان و جسمش مراقبت کنند امنیت ببخشند و بگذارند فرزندشون انسان مستقلی باشه و برای خودش تصمیم بگیره. نوع سوالتون حال و هوای کنترلگری داره. بگذارید فرزندتون هر چیزی که خوش میخواد باشه فقط سالم باشه. واقعیت اینه که ما نمیتونیم کسی رو کنترل کنیم و اونی که ما دوست داریم از اونها بسازیم.

تنها آرزو و خواست و تلاشتون رو بگذارید برای سلامتی روح و روان و جسم فرزندتون همین. 

خب از کجا معلوم همین پنج نفری که مدال نجوم گرفتند، همشون صرفا علاقه خودشون بوده؟

🙂🤌 مدارسی در تهران هستند که برای المپیاد بچه ها سر و دست میشکونن وخیلی زیر فشار هستن

متوجه شدید من چی گفتم؟

انگار شما از قبل برنامه ریزی کردید برای اینکه بچه هاتون تو چه مسیری باشند و چه کنند و چه شکلی باشند.

واقعا نمیشه هیچ چیزی رو از قبل پیش بینی کرد. 

از کجا میدونید این المپیادی ها از تمام جنبه های زندگیشون راضی هستند؟ از کجا میدونید روابط موفقی دارند؟ 

خب همین دیگه

همین تاپیک هم دارن میگن کاش بچه هامون اینجوری بشن

🤗

بله من اشتباه متوجه شدم.

علاقه مندی بچه ها که یک مساله کاملا ژنتیکی هست که محیط هم در پرورش اون موثر هست قطعا 

والدین خودشون اهل کتاب و گفتگو باشند 

به جای ابراز ناسالم هیجانات، گفتگو محور رفتار کنند و نظرات فرزندانشون رو جویا شوند. به احساسات و نیازهای خودشون و فرزندشون توجه کنن و اهمیت بدن 

اونی که کنترل نمیکنه لزوما والدین خوبی نیست بچه ها به توجه و مراقبت نیاز دارند اما توجه و مراقبت گفتگو محور که به احساسات و نیازهای هم حساس هستند و پاسخگو. 

در عین حال برای یک والد خوب باید خودتون هم الگو باشید. خود والدین به رشد و استقلال خودشون اهمیت بدن. نیاز به استراحت و تفریح رو به رسمیت بشمارند تا بتونن مراقب سالم‌تری برلی فرزندشون باشند و بشن یک الگوی رفتاری سالم

کنترل نکردنی که باعث بی ادبی میشه بهش توجه کنید توش مشخص هست چه ویژگی ای داره. رها شدن.

اینها فرزندشون رو رها کردند و فرزندان هم خودشون رو رها کردند. بی توجه به خود و دیگران چون مراقب نداشتند. 

کنترل خیلی وقت ها باعث عقب نشینی بچه ها میشه و لجبازی رو میتونه تقویت کنه.

اما اگر قرار کنترلی نباشه به معنی بی توجهی و بی اهمیت بودن به نیازهای هم نیست. 

خیلی وقت ها ایجاد محدودیت هم نوعی مراقبت هست به شرطی که اول به نیازهای دیگه هم توجه شده باشه و محدودیت هم منطقی و معقول باشه برای جلوگیری از یک خطر واقع بینانه نه خطری که صرفا ذهن من والد ناامن ازش میترسه و توهم گونه است