عزیزم تاپیک هات رو خوندم کلی گریه کردم می‌دونم سخته ولی کم کم خودت رو جمع و جور کن .زندگی تو هنوز ادامه داره. غم سنگینی تو دلته و با یادآوریش سنگینتر میشه.
انشاالله خدا بهت صبر بده ...خیلی سخته.امیدوارم روزهات دوباره روشن بشه.برای خودت یه هدفی انتخاب کن و براش تلاش کن شاید یهکم حواست به جای دیگه بره و آنقدر غصه نخوری...
آخی عزیزم خیلی جوونی.داشتن دو تا نوزاد پنج ماهه و بزرگ کردنشون به تنهایی خیلی سخته.خدا کمکت کنه.فعلا به بچه هات فکر کن.کی خرجیتون رو میده؟
یه همکار دارم که اونم تو جوانی همسرش و از دست داد دو تا پسر بزرگ داره دارن تو روسیه پزشکی می‌خونن . انشاالله درسشون تموم شد برگردن و زحمات مادرشونو جبران کنن.
شما هم خیلی جوونی الان نه ولی سالهای آینده به ازدواج مجدد فکر کن.البته با کسی که بشناسیش و بدونی بچه هات رو اذیت نمیکنه.
همسرم با برادر شوهر رستوران داشتن شریکی الانم خرجمون از همونه خدا رو شکر خوبه خونه هم به اسممه
چه خوب خدا حفظشون کنه برا مادرشون
حقیقتا دیگه هیچوقت قرار نیس به ازدواج مجدد فکر کنم حاضر نبستم ناپدری هرچقدرم به ظاهر خوب بالا سر بچه هام باشه
