خستم خسته
مطمئنم چند روزه هیچی نخورده حتی آب
مطمئنم چند شبه درست نخوابیده شاید عین کارتون خوابا
برادر زیبا و با هوش و خوش تیپیم
حق خانواده ی ما این نبود
اما هیچ کاری از من بر نمیاد
پیام فرستاده «دارم بهش نزدیک میشم..همه جارو تیره می بینم هیچی نمی شنوم...
اگه برم شش ماه تلاش و صبوریم برای رها کردنش از بین می‌ره دوباره شش ماه می کشه برگرده به حالت قبلش ...و دوباره روز از نو روزی از نو...همون اشه و همون کاسه
الکی خودشو خوشحال و امیدوار نشون میده که بگه حمایت شما موثره
باز وسواساش ادامه داره باز کنترل گری ها و آرزوهای شیرینش شروع میشه باز قر زدن و نشخوارای ذهنیش شروع میشه
باز من بدبخت و ییچارماش و حرکت نکردناش
باز امروز و فردا کردناش
و دوباره روز مقرر بالا آوردنا و گریه کردناش...
باز منتظره از آسمون براش معجزه بیاد باز منتظره کوچکترین بوته ای جور کنه داد و بیداد کنه و وسواسشو بیشتر کنه
خدایا کاش میشد اینجایی که هستم فریاد بزنم و از شدت فریاد خفه شم
چند سالشه؟
۲۶سالشه دوستان
ولی قلب و روحیش پانزده سال
هشت ساله تو کماست
اون کما الکیه که میگید این کما واقعیه
عزیزم
چقدر معلومه که خواهر مهربون و خوش قلبی هستی.
بغض گلومو گرفت تاپیکت رو دیدم چون دقیقا من الان دارم دو دوتا چارتا میکنم که چه قرصی رو و به چه طریقی جور کنم تا تمومش کنم.
واقعیت اینه که این دنیا به خیلی از ماها روی خوش نشون نداد.مجازات گناهای نکرده شدیم.
