نمیدونم چرا
شاید خستم
شاید اینقدر بی مهری دیدم
شاید بخاطر خونوادش
شاید بخاطر پنهون کاریش
فقط میتونم بگم بخاطر پسرم فعلا هستم و دلیل محکمه پسند ندارم
انقدر خسیسه که نمیگه شاد افسرده شده باشم ببرتم دکتر
انگاری داره تمام تلاششو میکنه خودشو از چشمم بندازه
نشده تا حالا یه چیزی بخوام بی چون و چرا بگه چشم فقط سکوت میکنه که نخوام چیزی ازش
شاید بخاطر همونه کارمون همیشه گیره
شاید باور نکنین دقیقا۱۸ماهه هر روز یه سوژه جدید داریم
توی دوماه۳۰ملیون ضرر مالی کردیم
ضرر جانی و بحث و دعوا ووو که دیگه جای خود داره
بهش میگیم صدقه بده قوربونی بده گوشش بدهکار نیست