ولش نکرده که بخواد برگرده ، من خودم بهش گفتم من هیچ وقت دلم نمیخواست جای اون زن باشم ، اون کلا هست چه من بخوام چه نخوام هست ، حتی بفهمه هم دلش میخواد بمونه پس بهتر که علنی نشه ، چند روز پیش برای بچه های برادر شوهرم کادو خریدیم ، طبیعتا اونها نمیدونن سلیقه منه گفته بود بچه‌ای دفتر گفتم خریدن، ولی زنش شب زنگ زده بود که با کی رفتی خریدی اینم گفته چرت نگو ! ولی خودمون که میدونیم چرت نگفته
خونشون که الان پس دادن ، زن دو شبی که بچم میاد پیشم اونم میره خونه مادر شوهر اونجا با هم اند، چرا میخوابه عذاب هم میکشم گریه هم کردم صدبار که اصلا منو ول کن منتها میاد گریه زاری که تو رو دوست دارم نمی تونم اون رو ول کنم ، من برات کم نذاشتم همش چند ساعت اون هست اونم از روی وظیفه ( حرف های شوهرمه)
بله چون زنشم ، اونهایی که نمی دونن زن داشته مثل محل کارمون همه فکر میکنن کلا من رو فقط داره ، اونهایی هم که میدونن زن داشته فهمیدن من دومی ام تو محل خونه مادرش اینها ماشینم دادم تعمیر ، تعمیرکار دفعه دوم گفت من نیستم شما ببر بگو زن فلانی ام ماشین رو بذار (خود شوهرم کربلا بود ماشین خراب شد)
موضوع این بود که من قبل اینکه زنش بشم گفتم اگه چیزی برای این خونه خریده بشه برای اینجاست حق نداری برای اونم بخوای چون من دارم پا به پای تو کار میکنم اون نشسته تو خونه، قطعا وضع مالی ما بهتر میشه قرار نیست مقایسه کنی ، مثلا با ماشین من نباید اون رو سوار کنه ، ایشون هم رعایت میکرد تا پریشب که لباس رو میخواست بپوشه ، منم ناراحت بودم که چرا از خونه مادرت رفتیم بلوز برداشتی خونه من حاظر بشی جلو چشم من! تو که میدونستی با اون میری همون خونه مادرت لباس عوض میکردی حموم میرفتی !
