«انرژی زنانه» یه اسم خوشگل برای همون کلیشه‌های کهنه‌ست. فقط یه ماسگ نقره‌ای کشیدن روی نسخه‌ی قدیمی "آروم باش، مطیع باش، ملایم بمون". این ایده در ظاهر ادعای empowerment (توانمندسازی) داره، اما در عمل زن رو توی یه قفس مخملی حبس می‌کنه.
ماجرا فقط به کلیشه ختم نمی‌شه؛ پای صنعت هم وسطه. کارگاه‌ها و پکیج‌های "بیداری انرژی زنانه" در واقع روی روان زن‌ها معامله میکنن. اسم قشنگش self-discovery ِه، اما محصول واقعیش محدودیته !!
حقیقت اینه که انسان بودن یه طیفه، نه یه دوقطبی زنانه/مردانه. هر آدمی می‌تونه هم قاطع باشه، هم مهربون؛ هم منطقی باشه، هم شهودی. تقسیم‌بندی‌های جنسیتی فقط یه سناریوی منسوخ (obsolete script) برای کنترل باقی‌مونده.
شاید وقتشه به‌جای این رمانتیزه‌کردنِ انفعال، از «انرژی انسانی» حرف بزنیم؛ جایی که قدرت و لطافت در کنار هم باشن، بدون اینکه جنسیت تبدیل به دیوار بشه.
