اگر توی اخبار خوندید مادری خودش و بچه اش را کشت منم

خیلی خودخواهی اون طفل معصوم و شما تولید کردین یا خواسته یا ناخواسته

رنگ انگشتی بگیر بهش بده بفرستش تو حموم باهاشون بازی کنه خودت چن دقیقه چن دیقه بهش سر بزن

یا یکم وانو پر کن با اسباب بازی بذار داخلش بازی کنه

یکم ک بزرگتر بشه بهتر میشه نگران نباش

ببرش خانه بازی. براش استخر توپ بگیر فعالیت کنه.. دیگه بچه همینه شیطنت و فعالیت زیاد.. منم پسرم شیطون باردارم هستم گاهی واقعا تحملم تمام میشه. 

عزیزم بعضی بچه‌ها بدقلقن...

ولی خب چه میشه کرد؟!

الان خیلی کوچولوعه ولی از یه سنی به بعد بفرستش مهد...

شما بخاطر بیماری کم حوصله نشدی؟

کلا بچه داری دست تنها سخته

بنظرم بهترین راه موقت که بتونی یکم خودتو از این وضعیت نجات بدی اینه که صبح ها

 بذاریش مهد حتی شده برای یکماه تا حداقل دوسه ساعت در روز یکم به آرامش برسی

الان سه سال و سه ماهشه،میتونم بگم حدود ۷,۸ ماهی میشه بهتر شده

حالا الآنم یه دنده بودن و شیطونی های خاص خودش رو داره ها...

ولی خیلی حرکاتش بهتر شده،مثل پرت کردن وسیله سمتمون،کتک زدن خواهرش،گریه های شدیدش و.....

ببین بچه‌ها اکثرا این سختیا رو دارن دائم مراقبت میخوان

الکی که نیست موضوع تولد یه انسان دیگه و بزرگ کردنش و آموزش دادن و تربیت کردنش و مراقبت کردن ازش... بچه دار شدن خیلی سخته

برای شما قطعا سختتره بخاطر شرایط خودت...باید کسی کمک حالت باشه

حتی در حد کم...

انشاءالله زود خوب میشی عزیزم این سختیام خاطره میشن

نگران نباش عزیزم.بذار مهد تا کم کم وابستگیش هم کم بشه.اونا خودشون می‌دونن چه جور با بچه رفتار کنن تا کمتر اذیت بشه روزهای اول.

منم یک روزی مثل تو بودم دخترم از 20روزگی شروع کرد به گریه طوری که رودست من بزرگ شد شب روز رو دستم بود یک روز میخواستم از طبقع چهار بندازم البته دوبار ازبس گریه اذیت تو غربت هم بودم این روزها رد شد تا 5سابگی لج باز وگریه خیلییییی تا اللن که 12سالشه وشده دست راست من واروم به حرف گوش کن اینو گفتم بدان بعد از هر سخای اسانیه یک روز بچه ات همدمت میشه وعاقل

الان کجاس؟ چکار میکنه؟

من بچه م تا رفت مهد همین بود

هیچ دست کمکی هم نداشتم

از بقیه هم توقع نداشته باش

باید شرایط رو براش عوض کنی

اتاق خوابشو عوض کن

یه اتاق دیگه شبا بخوابونش

پسر منم همین‌جوری بود از بس گریه می‌کرد من هی از این دکتر به اون دکتر می رفتم

تا دکترا بهم حالی کردن که بد قلقه

نه خواب داشت نه غذا می‌خورد من سر هر وعده غذاش یه نذر کوچیک می‌کردم تا این چند قاشق بخوره

مهد هم نموند، اصلا هیچی فایده نداشت،

این راهکار دوستان که گفتند رو به منم می‌گفتن، آب بازی ، استخر توپ، بازی با نخود لوبیا....ولی هر کدوم فقط ۱۰ دیقه فایده داشت پس بقیه روز چی؟

تازه مثلا من کلی وقت می ذاشتم که وسایل رو بیارم و آخرش ریخت و پاچ ها رو کثیف کاری ها رو جمع کنم و بشورم واسه ۱۰ دیقه !!! اغلب اوقات کار من بیشتر از بازی اون بود

به خدا وقتی صبح چشماش رو باز می‌کرد می‌گفتم وای حالا چیکار کنم، امروز رو چطور سپری کنم😢

تو خیابون خودش رو می‌انداخت رو زمین همه نگاه می‌کردن، می بردمش پارک با چه عذابی 🤐

اینا رو ولش کن فقط آروم باش

اینا می‌گذره پسرم ۱۳ سالشه فوق العاده باهوشه

هر جا می رم دور سرش می‌گردن

مدیر مدرسه اش می‌گه علی جان منه قلب منه

در و همسایه هر وقت منو می بینن فقط می‌گن خدا برات نگهش داره

هنوزم تو خونه با هم بحث داریم ها 

بد غذا و کم خوابه ولی ارومه حرف گوش کنه

بهت می‌گم درست می‌شه باور کن

من دو تا بچه دارم 

دومی اینجوری نبود ، من سر دومی دیگه حساس نبودم 

سر اولی برای پوشک، پستانک،  شیر ، غذا ، خواب همه چیز و همه چیز رو می‌خواستم زود و خوب پیش بره

سر دومی بی‌خیال بودم

درواقع مشغله های اولی نمی‌ذاشت رو دومی حساس باشم

بچه دومم خیلی آروم بود و همه کارهاش رو خودش انجام می‌ده

یعنی اولی هنوزم وابسته است از بس من دنبالش دویدم ولی دومی کاملا مستقل بار اومده 

تو هم بی‌خیال باش، یکم نسبت به ریخت و پاچ خونه و خرابکاریهاش بی‌خیال شو 

درست می‌شه

به صورت تدریجی