بچه ها من میخوام یه تمرین شروع کنم هر کی هم خواست اعلام حضور کنه باهم انجامش بدیم
تصور کنید تو یه اتوبوس هستید تو این اتوبوس آدم هایی هستن که شما دوسشون ندارید زمانی شما اجازه خروج از این اتوبوس رو دارید که با تک تک این افراد حرف زده باشید خودتون رو جای اونا گذاشته باشید و بتونید باهاشون ارتباط بگیرید
مثلا من از آدم هایی که دورو هستن متنفرم تو این اتوبوس یه خانم به اسم ملیکاهست که این ویژگی رو داره
میخوام باهاش حرف بزنم اول باید درون خودم رو بررسی کنم ببینم آیا من هم این ویژگی رو دارم یا نه
ببینم دلیل این گارد نسبت به این ویژگی چیه
ببینم موهبت این ویژگی چیه
با سلام، امیدوارم درست متوجه شده باشم...
این اتوبوس همون جامعه بیرون ماهاست که از قضا امکان پیاده شدن هم نداره!! مگر به قیمت تنهایی...
دنیایی رنگارنگ که بنا به هزاران دلیل فامیلی، همکاری، هم محله‌ایی، هم باشگاهی و ... نمیتونی با اونهایی که باب میل ما نیستن معاشرت نکنی، دنیایی مملو از ملیکاهای مختلف!!
اینجا دوتا کلید داریم؛ کنترل و عدم افراط!! یعنی مراقب هستم که کسی رو از دست ندم بخاطر صرفا یک صفت بارز منفی و از طرفی حدود رو رعایت میکنم تا آسیب نبینم!!
و موهبت ارتباط با این آدم‌ها شناخت حداقلی جهت آگاه شدن و آسیب ندیدن در موارد مشابهه و این یه فرصت عالیه!! میدونی شبیه عملکرد واکسیناسیون؛ تزریق دوز خفیف باعث میشه درگیر اصل بیماری نشید و این عالیه!!
زندگی واقعی فراتر از این حرفهاست، من آدم‌های متفاوتی اطرافم هست که خیلی چیزها ازشون یاد گرفتم و همینا منو از خیلی آسیب‌ها دور کرده...
دیدگاه جالبی بود هم منظورم حرف های شما بود هم منظورم این بود آدم هایی که ما ازشون دلخور میشیم آیینه ما هستن همین صفت دو رویی رو وقتی میگردیم می‌بینیم ماهم خیلی جاها دو رو بودیم خیلی جاها بخاطر رودربایستی یا ترس های درونی یا موقعیتی که داشتیم حرفایی زدیم و یا رفتاری داشتیم که خود واقعیمون نبودیم حرف ها و رفتارمون با تفکراتمون در تناقض بوده پس ماهم دو رو هستیم پس اگه آدمی با این ویژگی در کنارمون داریم به معنی این نیست که اون بد هست اونم مثل ماست پس اینبار بجای عصبانی شدن و ناراحتی های زیاد بهتره با این آدم آروم تر برخورد کنیم و ناراحتیمون رو راحت تر بروز بدیم
پیش‌تر در تاپیک دیگه صحبت کرده بودیم که همه‌اش نسبیه و شرایط خیلی دخیله در ماجرا !!
مثلا من انتظار دارم آب روانی که از سرچشمه میاد گوارا باشه، اما ممکنه تکه سنگ نمکی سر راه اون باشه، لاشه پرنده‌ایی داخل اون افتاده باشه و ... درسته که اون آب دیگه گوارا نیست ولی همیشه اون آب مقصر ماجرا نیست!!
اینکه ازون آب انتظار داشته باشیم همیشه گوارا باشه، به ناچار باید تغییر مسیر بده و ممکنه هرگز به دامنه کوه نرسه!!
گاهی باید قد کشید و مقابله کرد!! حتی به قیمت لحظاتی کِدر شدن...
بله من هم به گفته شما معتقد هستم و میدونم شرایط مختلفی بر هر آدم و هر اتفاقی حاکم هست
ما درونمون تمام صفات خوب و بد رو داریم اما خیلی وقت ها صفات مثبت رو فقط به خودمون نسبت میدیم و فکر میکنیم صفات منفی صرفا فقط برای دیگران هست و همین تفکر باعث میشه اکثرا توی مسائل مختلف حق به جانب رفتار کنیم باعث میشه سهم خودمون در بروز مشکلات رو نپذیریم و این عدم پذیرش باعث میشه نتونیم رشد کنیم
قصد من اینه بتونم به خودم یاد بدم من هم صفات منفی زیادی دارم و ممکنه تو موقعیت های مختلف رفتاری داشته باشم که فکر میکردم من از این قاعده مستثنی هستم
من قسم میخورم موبایلم یک دوربین داره و شما اصرار دارید اینکه ۴تاست!! من صفحه موبایل رو میبینم و شما پشت اون رو!! همه‌اش تفاوت دیدگاهه!!
همون صفات منفی و مثبت؛ من نسبت به پوشش خانواده‌ام عکس‌العملی ندارم و دیگری به خانواده خودش سخت میگیره!!
چند دیدگاه دیدگاه متفاوت رو ببینید؛
مثلا در مورد رفتار من؛ آقا روشنفکر شده!! آخرالزمان شده!! بی غیرتیه!! اعتماد داره بهشون!! حق انتخاب داده بهشون و ... می‌بینی پُر از برداشت مثبت و منفیه!!
آخرین چیزی که بهش رسیدم این بود که درست یا اشتباه مطلق وجود نداره!! همینطور مثبت و منفی و ... همش ماییم و مهارت انعطاف ما در برخورد با اون مسئله !!
نمیدونم چی ذهنتون رو درگیر کرده اما دارید به خودتون سخت میگیرید!!
قصد من اینه بتونم به خودم یاد بدم من هم صفات منفی زیادی دارم و ممکنه تو موقعیت های مختلف رفتاری داشته باشم که فکر میکردم من از این قاعده مستثنی هستم ...
وای گمونم الان متوجه این خط آخر شدم !!
خب این بدیهیه و مقدمه ماجرای خودشناسیه!!
اینکه بتونیم اصل خودمون رو پیدا کنیم و بپذیریم و بدونیم تا یه جایی مجاز به ایجاد تغییرات و اصلاحات هستیم. اصل ماجرا نباید دستخوش تغییرات بشه به امید ایده‌آل شدن!!
صرفا مملو از صفات خوب بودن...
شما نمیتونی هر دیوار و ستون رو از ساختمانی حذف کنید تا ایده‌آل باشه، قطعا کم و کاستی وجود داره و در اون صورت دیگه ماهیت خودش رو از دست داده!!
میگن کلاغ اومد راه رفتن کبک رو تقلید کنه، راه رفتن خودش روهم فراموش کرد!! اصل خودش رو دستخوش تغییر کرد!!
اون کلاغ باید بپذیره صداش خوب نیست!! رنگش دلربا نیست و ...
اما باهوشه، عمر طولانی داره، نجیب هست و ...
پذیرش زشت و زیبایی در کنارهم!! و مدام شاخ و برگ دادن به اون در جهت رشد و به کمال رسیدن...
منم به اندازه ظرفیتم، عمرم رو پای این مسائل گذاشتم همش با آزمون و خطا و تراپی و کتاب و بررسی آدم‌های اطرافم و ... !! تمام دهه بیست زندگیم و حتی قبل‌تر!!
بله دقیقا آفرین
من هم میگم صفات منفی و مثبت در هر آدمی وجود داره اصلا لازمه رشد همین درهم تنیدگی صفات مثبت و منفی هست نمیشه چون جامعه واطرافیان فقط صفات مثبت رو میپذیرن ما اون بخش از وجودمون رو سانسور کنیم نمیشه نقاب بزنیم تا بقیه تاییدمون کنن اگه بجای فرافکنی ویژگی های مثبت و منفیمون اونا رو درکنار هم قرار بدیم و ببینیم ویژگی‌هایی که در دیگران دارن ما رو آزار میدن در خود ما هم هست ببینیم اون ویژگی های مثبت شخصیتی دیگران در خود ما هم هست دیگه اون وقت و انرژیمون رو صرف میکنیم تا خودمون رو ارتقا بدیم دیگه اگه کسی خلاف میل ما نظر داد اگه کسی خلاف میل ما تصمیم گرفت خیلی واکنش های غیر منطقی نشون نمیدیم و جامعه هم به توازن میرسه
تو اکثر تاپیک ها داریم می‌بینیم چقدر راحت بهم توهین میکنن صرفا فقط به دلیل اینکه باهم هم عقیده و هم نظر نیستن فقط باید به پذیرش برسیم تا بتونیم با صلح درونمون بیرون از خودمون رو هم به ثبات برسونیم
