دیگه کم آوردم

از اول ازدواج 

هیچوقت نپذیرفته 

مثلا برادرش توی کار بهش خیانت کرد و زنش کلی بی احترامی بهمون کرد برای اینکه با خانوادش قطع رابطه نکنه به من میگه تو به من از برادرم بد نگو که من تصورم نسبت بهش خراب بشه 

ببین خیانتی که کرد در حد شکایت بالا گرفت 

پدر و مادرش طرف برادرشو گرفتن و من از پدر و مادرش ناراحت شدم که بی عدالتی دارن میکنن همسرم به من میگه اون‌ها پدر و مادرن و حق دارن برای کنار هم بودن منو داداشم میانجی گری کنن تا برو الی ماشالله .... که در همه چیز خودش مثبت هارو بزرگ جلوه میده و منفی هارو نمی‌پذیره و من این وسط مجبورم همراهیش کنم 

عزیزمی آشنایی داشتیم دوران عقد هم خوب بود ولی وقتی رفتیم زیر یک سقف خیلی افراطی رفتارهای کنترل گرایانه اش شدت گرفت مثلا وقت‌هایی که میخواستم قهر کنم و یک قدم فاصله میگرفتم از من ده قدم فاصله میگرفت و انگار منو از لحاظ روانی تنبیه می‌کرد که اگه قهر کنم امتیازی به من نمیده یا نازمو نمیکشه هر چقدر بگذره سراغم نمیاد تا خودم برم سراغش فکر کن نه میتونم انتقاد کنم نه میتونم حرف بزنم نه میتونم قهر کنم و فقط پرخاش کردن برای نشون دادن خشمم مونده انقدر پرخاشگر شدم که خودم از خودم بدم میاد هیچ اهرم نفوذی برای تغییر شرایط ندارم 

یعنی ممکنه ؟ چون برای من اینه و برای خانوادش مثل بره بی زبونه و بی دفاع 

این آدم که انقدر نسبت به خانوادش تسلیمه در مقابل من مو رو از ماست میکشه 

از کجا بفهمم چون مادرشوهرم خیلی به این چیزها اعتقاد داره

از کجا بفهمم

مممنونم عزیزم امیدوارم خدا به قلبه مهربونت عشقی زیبا و قدردان که لایقشی بده ممنونم از انرژی مثبتت خانم گل