حالم خیلی بده.همه ی مشکلات یه طرف مریضی یه طرف.دارم عذاب میکشم.آخه چرا من هنوز زندم؟ من هیچ هدفی ندارم.سی و چهار سال از عمرم گذشت به جایی نرسیدم.فقط انگار دنیا اومدم بشم درس عبرت بقیه.دقتی به زندگیه من نگاه میکنن به خودشون امیدوار میشن.
وقتی*
مجرد هم هستی؟
اینو نگو خدا بزرگه همه‌چیز درست میشه
سلام تو به یه رابطه با یه مرد خوب نیاز داری ،دوست بگیری خوب میشی
با توجه به شرایطتت ببین به چه کاری علاقه داری تو یوتیوب این ور اون ور سرچ‌بزنچه کاری میتونی انجام بدی
مشکل تو پوله و رابطه و سفر لازمی این سه تا باعث میشه به خودکسی فک نکنی و حالت خوب بسه
دقیقا حس من ،اینجور نگو خدا یه پله بدترش کنه همین الانت میشه آرزو .میدونید یه چیزی هست به اسم شانس که یه عده محدودی مثل ما ازش محرومند من همیشه وقتی احساس نارضایتی میکنم همه میگن خیلی ها اوضاعشون از من بدتره ولی خب چرا من جای اون یه تعداد بیشتر نیستم که اوضاعشون خیلی بهتره و با هزارتا عادت بد و گناه همیشه موفق و سالمن؟.و هرگز جوابی ندارم فقط ادامه میدم بدون هیچ توقعی تا شاید یه روز جوابش رو فهمیدم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
