سلام.قبل از عمل اومدم توی سایت که تجربه ی بقیه رو بخونم،استرس داشتم و جواب سوالاتمو نگرفتم.به‌خودم قول دادم بعد از عمل بیام همه چی رو با جزییات بگم شاید کمکی کنه به بقیه.محتاج دعاتون هستم.قبل از هر چیزی بگم استرس نداشته باشید،عمل سبکی هست و خیلی سخت نمیگذره.و لطفا برای این مشکل خودتون یا همسرتون رو مقصر ندونید.چون خیلی از اطرافیانتون باهاش درگیرن و نه شما می دونید و نه حتی خودشون.
متاهلم و بچه ندارم.۷ سال بود که میدونستم خودم و همسرم hpv داریم.تایپ من ۱۶ و ۱۸.با مشکل عفونت های مکرر رفتم پیش دکتر بهناز خادمی دلجو.نوبت دهی اینترنتی راحت و علم و تبحر زیاد و آرامش عالی.
گفتن چون مدت طولانی ویروس توی بدنت مونده، پیش دکتر مریم ناطمی کولپوسکوپی انجام بده.انجام دادم و نتیجه cin3 که همون پیش سرطانی هست،بود.دکتر ناظمی گفتن به نظر من هرچه زودتر و قبل از بچه دار شدن عمل مخروط برداری انجام بده. چون ممکنه با گذشت زمان و طی بارداری تبدیل به سرطان بشه و دیگه کنترلش سخته.پرسیدم با این عمل احتمال زایمان زودرس و سرکلاژ هست؟گفتن من تاحالا چنین موردی توی مراجعین باردارم که مخروط برداری کردن نداشتم و فعلا خودتو از سرطان نجات بدی مهم تره.
گفتن ساعت ۷ صبح بیمارستان زهرای مرضیه باش و یک شب بستری میشی بیمارستان.قبل از عمل هم هیچ کاری نیاز نبود بکنم، فقط از ساعت ۱۲ شب قبل از عمل نباید چیزی می خوردم.با جواب پاپ اسمیر و کولپوسکوپی،ساعت ۷ بیمارستان بودم و تا پذیرش بشم شد ساعت ۱۰. یه بگ دادن که داخلش لباس یکبار مصرف و دمپایی بود. لباسامو عوض کردم( بدون هیچ لباس زیر و هیچ زیورالات و گیره ی مو).سرم وصل کردن که تا اتاق عمل توی دستم بود(حتما بعد از زدن سرم سریع دراز بکشید چون ناشتا هستید فشارتون نیوفته).مسئول بیهوشی اومد چندتا سوال پرسید از سوابق بیهوشی و داروی مصرفی و حساسیت دارویی. بعد پرسنل اومدن و با ویلچر بردن یه طبقه ی دیگه که اتاق عمل بود.ساعت ۱۲ وارد اتاق عمل شدم.معمولا عملهای مخروط برداری رو آخر وقت انجام میدن.
برخورد کادر بیمارستان عالی،تمیز،غذای خوب و من از همه چی راضی بودم.اینم بگم که من خواستم اتاقم خصوصی باشه و توی بخش جراحی باشم(از قبل با منشی دکتر هماهنگ کردم).چون نمیخواستم کسی بدونه hpv دارم و این عمل رو میخوام انجام بدم و می خواستم فقط همسرم همراهم باشه(توی بخش زنان ، آقایون فقط توی ساعات ملاقات می تونن وارد بشن). اتاقم تخت همراه،دستشویی فرنگی و یخچال داشت.
توی اتاق عمل دکترم رو دیدم و با هم مشکل رو مرور کردیم.توی سرمم دو تا آمپول زدن و ماسک گذاشتن و زود بیهوش شدم.توی ریکاوری به هوش اومدم ساعت ۱ بود.یعنی از وقتی بیهوش شدم تا به هوش اومدم یک ساعت طول کشید.بهم سوند وصل بود و درد داشتم. به پرستار گفتم درد دارم و اومد توی سرمم مسکن زد.
بعد بردنم توی بخش و خودم به حالت خوابیده از تخت اتاق عمل رفتم روی تخت اتاق خودم.دیگه دردم خیلی کم شده بود.سوند هنوز وصل بود و توی واژنم گاز استریل بود.پرستار بخش چند نوبت توی سرمم آنتی بیوتیک زد و شیاف دیکلوفناک داد گفت هر موقع درد داشتی بذار.تا فرداش استراحت مطلق بودم و از تخت پایین نیومدم.چند ساعت یه بار شوهرم یا خدمه سوند رو خالی میکردن.شب راحت خوابیدم.این مدت خدمه چند بار اومدن اتاق روتمیز کردن.
فردا صبح گفتن برو تسویه.کل هزینه عمل ۱۷ میلیون شد که ۳ میلیون رو بیمه میده.دکتر خودم اومد گاز استریل توی واژن رو دراورد که کمی دردناک بود و فکر کنم دو متر گاز اون داخل بود که کشید بیرون.گفت نمونه رو دادیم به آزمایشگاه و دو هفته دیگه اماده میشه،جوابشو بیار مطب.پرستار اومد سرم رو دراورد و سوند رو کشید بیرون یه کمی درد داشت و دیگه از تخت پایین اومدم و با پای خودم رفتم تا ماشین و خونه.توی خونه دو بار اول ادرار خیلی سخت بود و سوزش داشت(فکر میکنم بخاطر سوند یه کمی زخم شده بود)بعدش دیگه نه درد داشتم و نه سوزش ادرار. داروهامم مصرف می کردم و کار سنگین نکردم.فرداش رفتم حمام. چند روز گلو درد داشتم بخاطر لوله تنفسی که حین عمل میذارن توی گلو و غذا خوردن یه کم سخت بود.بعد از دو روز کاملا خوب بودم و رفتم سر کار.
