ممنون ازراهنماییتون نه نرفتم بامشاوره های زیادی تلفنی صحبتم کردم کمک خاصی نکردن الانم ازصبح بیدارمیشم دائمانگران وناامیدم مثلابه فکراینکه نکنه بچه هام مریض بشن نکنه مشکلی داشته باشن من ندونم نکنه برن بیرون اتفاقی بیفته براشون نکنه خودم مشکلی دارم نمیدونم...البته همه اینازمانی اتفاق افتادکه هی دخترم مریض شدهی بردم دکتریعنی توشش ماه بیشتراز ۳۰باردکتربردمش هرکدوم یه چیزی میگن یکی میگه رفلاکس داره کلی دارومیده یکی میگه سینوزیت یکی ورم لوزه ومدام داروهای تکراری وازون موقع به بعدیه طرف گردنم میگیره ومشکل توبلعیدن پیدامیکنم تامدتی واینهامنوافسرده وناامیدکرده
همسرم آدم خشکیه اهل شوخی ومسافرت وگردش نیست کلن زیادخونه نیست مسافرت وبیرون رفتن کلن تعطیله گاهی اوقات یک شب درماه میریم رستورانی جایی نزدیک،دوتا دوست صمیمی داشتم یکیش رفت یه شهردیگه یکیش رفت خارج ارتباطم بایکیشون قطع شدیکیشون هرازگاهی باهم صحبت میکنیم خانوادم هم کنارم نیستن یه شهردیگه رفتن وچندماه یک بارهمدیگرومیبینیم
برای اینکه نبری سعی کن کمک بگیرید. پرستار. مهدکودک. اول باید حواستون به خودتون باشه. مادرانی که بچه های دیابتی دارند را پیدا کنید گروه بزنید با هم در تبادل راهکار باشید.
یک ساعت های از روز را بدیدشون در همسرتون و برای خودتون باشید. موضوعات اضطرابی یا روانی غیر از مسئله بچه هم دارید؟
ممکنه راهکارها خیلی سخت باشند ولی باید انجامش بدید. همسرتون داره از موضوع اجتناب می کنه. بهشون بگید که اگر کمک نکنه ممکنه شما از پا در بیاید و همین الانشم شرایط خیلی پیچیده شده. الزاما باید ساعت هایی را برای خودتون آزاد کنید.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
