شاید حدود یکی دو ساله دچار حالت بدی شدم
تکرار تکرار تکرار
اصلا نمی دونم چرا باید زنده بمونم
همش فکر میکنم آدم به عشقش که برسه ازدواج کنه بچه دار شه دیگه زندگی تمومه
همش بدو بدو بدو که چی رو به چی برسونیمش
شماها اگه شکل من فکر نمی کنید چیکار می کنید که هنوز شادابید و روحیه دارید لطفاً فقط کسی که تو شرایط فعلی منه جواب بده چیکار می کنه که اینجوری نشه
من هدفهای کوچک و فعالیتهای مختلف دارم این پیشنهادو ندید
یعنی روزم پره ولی همزمان فکر و خیال و نا آسودگی ولم نمی کنه
زندگی ما هم یکنواخته .....
والا خودم شرایط شمارو دارم دقیقا از زندگی خستم
زندگی رو زندگی میکنیم،سخت نگیر دنیا دو روزه
اتفاقا منم همین طورم و خیلی حس بدی دارم.با اینکه کل روز درگیرم و اصلا وقت سر خاروندن ندارم ولی از اینکه یه روال تکراری بدون پیشرفت قابل ملاحظه دارم خیلی ناراحتم.ببین مثلا پیشرفت مالی هست.پیشرفت خانوادگی هست.ولی از اینکه برا خودم نمی تونم کاری انجام بدم ناراحتم
آفرین دقیقا دقیقا
به اضافه ی اینکه من با اینکه ذات خیلی از پیشرفت‌های فردی مثل ادامه تحصیل رو دوست دارم
در عین حال حس می کنم تلاش برای کاری مثل ادامه تحصیل یه جور خودخواهی محسوب میشه نمی‌دونم منظورمو میگیری یا نه
مثلا فکر می کنم برم فوق بگیرم دکترا بگیرم که چی رو به کی ثابت کنم)عاشق درس خوندنم می. دونم رتبه برتر می شم برم سراغش
اصلا شاگرد اول بودم بدون کنکور هم می تونستم ارشد بخونم همون موقع)
ولی همش میگم این ادامه تحصیل یه جور خودخواهیه
چون اگه تصمیم به خدمت به جامعه و گروه خاصی باشه با همین لیسانسم دارم انجام میدم اگه قضیه افزایش آگاهی و اطلاعات باشه که دارم مطالعه می کنم
اینه که تهش ناامید می‌شینم یه گوشه و دور خودم می چرخم چون نمی دونم باید تو این زندگی چه کنم
من هروقت اینجوری میشم به خودم یادآوری میکنم که ما هم یه روز میمونهایی بودیم توی جنگل. فقط چرخه زیست رو ادامه می‌دادیم و همین رسالتمون بود. الآنم همونه. اصل من و تو نیستیم که کار شاخی بکنیم. این دنیا بعد ما هم میلیون ها سال ادامه داره. ما هم چند سالی هستیم به ادامه نسل و کمی به طبیعت کمک میکنیم و دوره ما هم تموم میشه باز برمیگردیم به دل طبیعت. هدفم هر روز اینه که بتونم کسی رو شاد کنم. یا به طبیعت خدمت کنم. یه جوری تاثیر مثبت هرچند کوچک روی دنیای اطرافم بذارم. همین.
منم مثل تو ام عزیزم. درسم خیلی خوب بود و و جز رتبه های خوب بودم. منم هی به ادامه تحصیل فکر می کنم ولی واقعا نمی تونم چون خیلی گرفتاری دارم.بعضی مواقع تصمیم گرفتم دنبال علایقم برم هر چند در روز مثلا بیس دقیقه صرفش کنم و همین کارم کردم و تاثیرش خیلی خوب بود. خودمون چون در دوران تحصیل و جوانی پر از چالش بودیم و جنب و جوش مون زیاد بود و اینجوری خو گرفتیم. الان این سکون اذیت مون می کنه
آره منم آخرش می گم همین که دارم تلاش می کنم که نسلی تربیت کنم که انسان باشه. این خیلی کار مهمی هس.میگم محبت کنم به همه.خیلی کمه ولی خب بهر حال تاثیر داره روی بشریت.تلاش کنیم برای صلح.برای محبت.برای عشق.برای انسانیت و هر چه خوبی و حال خوب روی زمینه
