با پسری قبلاً دوست بودم که الان فهمیدم نژادش افغانی هست البته خودش ایران بدنیا اومده و بزرگ شده یعنی از سی سال گذشته ایران بودن کل خانوادش و فامیل ایران هستن دوستم داره پسر خوبیه اهل رفیق و دختر نیست شما جای من بودین چیکار میکردید حس میکنم باهاش خوشبخت میشم میگم زندگی دو روز هست این دو روز هم حداقل با کسی باشم که دوستش دارم خیلی دو دلم از طرفی خانوادمم فکر میکنم مخالف هستن چیکار کنم نظر بدید ؟؟؟
همش میگم ۲۰ سال از عمرم رفت مگه یکبار بیشتر می‌خوام زنده باشم یا زندگی خیلی کوتاه هست چرا با اونی که دوست دارم نباید باشم خیلی گیجم چیکار کنم