با بچم امدم نگید چراامدی فلان واقعا بریدم همش میگف برو خونه بابات نمخامت فلان
خیلی اذیت شدم ب پدرمادرم زنگ زد و گف بیاید ببریدش منم امدم باهاشون
اما هرکی میشنوه میگه وای چرا شوهرت تنها گزاشی وای چرا خونرو ترککردی امدی چرا فلان از سر دلخوشی ک نیس بچروبرداشتم اوردم نگف اصن بچم بمونه۴روزه اصن خبر بچرم نگرفته خاهرم میگه چراامدی قهر همه فهمیدن بی ابرو شدی فلان
بچه ۶سالشه بهونه گیر شده از شوهرمم خبری نیست😔😔😔
یکم پیش سر هیچو پوچ دل منو بچم گرفت و گریه کردیم
خدا دلتو شاد کنه عزیزم🥲🫂
همش ۴ روز گذشته صبر داشته باش
خدا کمکت کنه عزیزم
متاسفم برای چنین خانواده های متاسفانه خانواده منم همین هستن ...
البته من جدا نشدم
شما وقتی شوهرت گفته برو برو برای چی خانوادت گفتن بمون ؟؟؟ اصلا به حرف هاشون توجه نکن
منم همه اینارو چشیدم خیلی سخته انشالا روزای خوبم میاد شک نکن
گاهی گریه ها از سر بی کسی نیس خیلی وقتها من همین حسو دارم
قوی باش
اگر خودتو ضعیف نشون بدی خیلی ببخشید سوارت میشه و هر کاری دلش بخواد به سرت میاره
برو بیرون بچتم ببر هرچقدر بیرون باشی کمتر اذیت میشی
این گریه بخاطر تغییراتی ک در زندگیت ایجاد شده و الارم مغزته که میخواد توروتنها خطاب کنه ....نه عزیزم تو تنها نیستی ، بی کس هم نیستی ، توپدرومادرو خانواده داری، بچت را داری، همسرت هم داری ولی فعلا ازهم دور هستید ، از همه مهمتر خدارو داری ، گریه کن چون چیز بدی نیست ولی نذار این حس به بچت منتقل بشه چون مغزش میترسه وفکر میکنه اتفاق خیلی بدی افتاده و تا سالیان سال حس بد باهاش میمونه ....یه کم صبور باش و به جنبه های مثبتش فکر کن که اینجوری هردو دلتون برای هم تنگ میشه و میفهمید چقدر بدون هم سخته ....
