۲۱ ماهشه. پسر منم خیلی وابسته ست. خیلی وقته همه میگفتن از شیر بگیرش. دکترش هر بار میگفت. ولی شرایط مهیا نبود. یا مریض بود یا من درگیر کاری بودم که نمیتونستم تمرکز صد در صد بذارم. نمیخواستم سرسری و با روشای اشتباه باشه و بچه م تلخکامی بچشه و تراماتایز بشه. به مرور کم کرده بودم شیرش رو و الان یه وعده قبل خواب و گاهی یه وعده نصف شب میخورد. ولی قشنگ مفصل میخورد. امکان نداشت بدون شیر بخوابه. برای چند روز دیگه برنامه ریزی کرده بودم که کامل قطع کنم ولی یهو شرایطی پیش اومد که بدون ناراحتی پسرم قبول کرد نخوره. منم همون حرف ها رو طی روز تکرار کردم. الان ۲۴ ساعته شیر نخورده. دلم کبابه براش. دلم داره میترکه. دلم برای شیر خوردنش تنگ شده.