یک دوست دارم ما از دوران راهنمایی با هم دوست بودیم
بعد اون پرستاری دانشگاه میخونه
من آموزش زبان انگلیسی
من واقعا رشتمو دوست دارم
و از اینکه رشتم پرستاری نیست خوشحالم
چون اصلا به روحیاتم نمیخوره
بعد بزرگترهام منو مقایسه میکنن
میگن آره تو هم پرستاری قبول میشدی بعدا چمیدونم میرفتی سرکار
الان لیسانس بگیری بعد هیچکاری هم گیرت نمیاد و فلان
خب من ناراحت میشم من و مقایسه میکنن
کجای دنیا گفتن که اون فردی که الان داره فلان رشته رو میخونه بعد ها به بهترین درآمد میرسه ؟
انشاءالله که دوستمم در زندگیش خوشبخت بشه و به آرزوهاش برسه اما از اینکه منو بزرگترام با اون مقایسه میکنن خوشم نمیاد
من جایگاه خودمو در نوبه ی خودم در این دنیا دارم
و انشاءالله خوده خدا هم کمکم میکنه
اما از اینکه مقایسه بشم بدم میاد من اونقدر ارزشمند هستم در نوبه ی خودم که نیاز ندارم با کسی مقایسه بشم