هر کس از اطرافیانم یه قدمی میره جلو تو زندگیش
من یه مدت میرم تو خودم
حسرت میخورم
همش دارم چاله چوله های زندگیم رو پر میکنم که باید توسط خانواده پر میشده
فرصت نمیکنم که یه قدم کوچیک حتی واسه خودم بردارم
هرکس ماشین میخره، خونه میخره، میره تو رابطه یا هرچی
خیلی براش خوشحال میشم بخدا ولی خیلی میرم تو خودم مدام مقایسه میکنم
من آدم بدیم 😭
