خیلی از لحاظ روحی روانی حالم بده پیش هیچ کسم نمیتونم دهن باز کنم مقصرش شوهرمه که درکم نکرد به عنوان یه زن منو از همه خصلت های زنونه و یه ادم عادی منع کرد ...گیرای مداومش به اینکه این لباسو نخر این کوتاهه اون کفشو نخر جلفه بااون دوست نگرد خرابه بیرون نرو کلاس نرو مربی مرده...
دیوونه شدم جوری شدم که وقتی میریم بیرون میبینم زنا چقدر راحت با پوشش دلخواهشون میگردن و تفریح میکنن حالم به شدت بد میشه و‌دچار حمله عصبی میشم کسی هست راه درمانشو بدونه ؟؟؟
