سی سالگی چه جوریه🤔🤔

لطفا آقایون تو تاپیکهای من نیان، پستهای منو جواب ندن . راستی ی ذکری هس من خیلی معرفیش میکنم، خیلی خوبه و مشکلات رو حل میکنه، زندگی رو آروم و روان میکنه و برکت مادی میده به زندگی : استغفرالله الذی لا اله الا هو الحی القیوم الرحمن الرحیم بدیع السموات و الارض من جمیع ظلمی و جرمی و اسرافی علی نفسی و اتوب الیه . روزی چهارصد بار، خدود پنجاه دقیقه طول میکشه گفتنش. (حداقل) ۶۰ روز باید بگی. از تعداد کم شروع کن و صبور باش، حتما امتحانش کن عالیه مخصوصا در کنار توبه واقعی و اصلاح خودت . به دو نیت این ذکر خونده میشه یا زیادی علم یا زیادی مال. ولی کلا مشکلات زندگی رو هم حل میکنه چون خیلی وقتا مشکلات ما بخاطر گناهانمونه. اسمش هم استغفار امام صادق هست و تو مفاتیح اومده. من که عاشقشم زندگی من و خیلیا باهاش خیلی تغییر کرده. اگه میخوای بیش از صد تجربه از آدمای مختلف ازین ذکر بخونی سرچ بزن کانال ترنم توحیدی فاطمه خاشعی تو ایتا و تجربه های دوره ثروتمند شدن با قران (ویسهایی راجب این ذکر ک تو همون کانال موجوده رایگان،جلسه پنجشو بگوش خیلی خوبه) رو بخون، اون تجربه ها از همین ذکره ، تجربه خودم هم شماره ۱۱۴ هست . موفق و عاقبت به خیر باشی خانم زیبا 🌻 خدایا شکرت 💚 فقط حیدر امیرالمومنین است🤩اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم😍 من دوست ندارم درخواست قبول کنم پس لطفا اگه حرفی هست همونجا تو تاپیک بگید و اینکه قطعا گوگل جواب خیلی سوالات رو داره اول گوگل کنید بعد . راستی اگ خودم پست بامزه ای گذاشتم لطفا منو لایک کنید چون احتمال زیاد برمی‌گردم میبینم چیو لایک کردید و میخونمش و بعد باز میخندم بهش😂🤣

من از یک شکست عاشقانه می آیم . بگذار همه برای این اعتراف تلخ سرزنشم کنند .شکست نه برای پنهان کردن است نه برای پنهان شدن .می گویند از صبح بنویس . از آفتاب و من چگونه از خورشید بنویسم وقتی تمام وقت . باران پنجره ی چشمانم را شسته است . همه دلشان نقش های مثبت می خواهد و آدم های خوشحال . اما من گمان می کنم این خیلی خوب است ک نمی توانم ادای آدم های خوشبخت را در بیاورم .بی ستاره ام و زرد با طعم معطر پاییز .ک حضورش تنها معجزه ی لحظه های تنهایی من است . قیمت وفا شاید گران تر از آن بود ک بهانه ی دوست داشتنی زندگیم از عهده ی داشتنش بر آید . سقف اعتماد تعمیری ست . مدام چکه می کند .آغوش ترانه ها همچنان از عطر تن او ک باید پر باشد خالی ست .نمی توانم باورش کنم نه رفتنش و نه ماندنش را .مهم نیست تمام سرزنش ها را می پذیرم به بهانه ی تولد حقایق غم انگیزی ک درد را به درد می آورد و آتش را می سوزاند . خلاصه غم سنگینی ست اگر سر نخواستن دلی دعوا باشد . اما همیشه حق با برنده ها نیست . می شود در عین بازنده بودن سر بلند بود و او را از کوچه پس کوچه های دنیا گدایی کرد . قرار بود حقیقت را بگویم سخت ست . بی علاج ست . دانستنش آدم را کم کم می کشد . گریه ی شبانه می آورد . اما همین است خبر کاملا ناگوار و واقعی ست ....اون یکی رو جز من داشت ....سکوت می کنم تا ب خاک سپردن آخرین خاکسترهای آرزوی بر باد رفته ام آبرومندانه باشد . گریه می کنم باشکوه . مثل اقیانوس . بلند مثل اورست . او نمی شنود و نمی داند که ماه . خوشبختی مشترک همه ی بی ستاره هاست . یک سوال کوچک می ماند برای پرسیدن از کسی که بی پاسخ ترین سوال فکر آشفته ی من است .... چی کار کرد این دل سادم .... که از چشم تو افتادم ؟؟؟ ...اینقدر روز و شبامو خونه ی ستاره کردی.... ک ب یادم نمی مونه نامه هامو پاره کردی....