شما هم عین منید؟
یا من فقط اینجوری ایم؟
نمی دونم راهم اشتباهه یا نه
دلم کنکور می خواد ارشد می خواد رقابت مدام دنبال یه چیز جدید و یه مهارت جدیدم
انگار دلم نمی خواد باور کنم چند سالمه
اصلا به زبونم نمی چرخه همیشه می خوام خودمو معرفی کنم به زبونم میاد هجده سالمه
من۴۰سالمه😂
خواهر من توی ۳۶ سالگی رفت کلاس شنا
البته کلا زندگیش با من فرق میکنه
اون نخبه ماننده و من پخمه مانند 😫🙂
متاسفانه خیلی زود میگذره
حالا مثلا من که ارشد گرفتم کجا رو گرفتم
منکه رفتم سر شیرخشکهای بچم...الان ۳۸سالمه
حالا نیاید بگید سی و چهار که سنی نیست
بالاخره از جهتی نیست
و از جهتی هست
در هر صورت حس می کنم روح درونم قبول نمی کنه سمنو
نه چه اشکالی داره.موفق باشی
هنوز هم می تونی چیزای جدید یاد بگیری. فکر کنم ۶۵ سال دیگه نهایتش باشه.
فقط تو این سن بچه و خانواده نمی ذاره اون کارا رو کنی. ولی تسلیم نباید بشی، اون موقعست که پیر شدی.
دقیقا دقیقا
من توی 17 سالگیم جای موندم دلم مدرسه کنکور رقابت میخاد
حالا همسرم میگه نه تو دیگه بزرگ شدی باید مثل بزرگترا فکر کنی دختر بچه 17ساله نیستی
ولی من تصمیم دارم چندسال دیگه از اول دیپلم بگیرم
هرچند برای شوهرم این کار بی معنیه
هر کاری دوست داری بکن و به سن کاری نداشته باش
خیلی عالیه این روحیه باعث میشه هیچ وقت احساس پیری و پوچ بودن نکنی
