به هیچی هیچ حس خاصی ندارم ،مسائلی که قبلا برام خیلی مهم بودن الان دیگه هیچ اهمیتی ندارن،هیچ کار دیگه ای به جز خوابیدن و چرخیدن تو گوشی ندارم
دلم نمی‌خواد از خونه برم بیرون ،تا صبح بیدارم و تا غروب خواب
حس میکنم هیچی درست نمیشه ،نه مثل آدم میتونم گریه کنم نه بخندم
انگار تو این جهان زندگی نمیکنم ،خیلی تنهام هیچ کس نیست باهاش درد و دل کنم ،از خدا خیلی شکایت میکنم
خودمم هیچ تلاشی برای هیچی نمیکنم
مشکل خانوادگی هم دارم
پارتنری هم ندارم که دوستم داشته باشه
پولم ندارم برم تراپیست یا کلاسی ثبت نام کنم
چیکار کنم الان من؟
