من قصد جدایی دارم چون همین الانم ثمره زحمت مشترک چندین سالمون به اسم منم هست و نمیخوام چیزی به نامم باشه این ماجرا برای من سنگینه چون من توی‌موقعیتی نبودم از ابتدا که به هر رفتاری راضی بشم و بمونم پدرم اینطور بار اورده منو
استاتر عزیز میدونم ناراحتی
ولی خودش اومده گفته ینی ناراحت بوده خودشم
یکم بزار بگذره ولی ببخشش
زندگیتو بخاطر این چیزا خراب نکن
اون هنوزم بهترین مرد دنیاس
پدر بچه ته دخترت بهش نیاز داره
من ادم بی وجدانی نیستم و واقعا هم ناراحتی خودش قابل انکار نیست اصلا نیست چند بار پیام فرستاده و گفته که این اعتراف و کرده چون خودش و لایق فرصت دیگه برای تصمیم گیری در مورد زندگیمون نمیدونه و ترجیح میده من خودم انتخاب کنم که پیشش بمونم یا نه
همه اینا نشون میده هنوز شرافت وجود داره در این مرد اما اینکه اعتماد در من دوباره زنده شه رو واقعا نمیدونم
فکر کردی زنها اشتباه نمیکنن دقیقا همین حرفو برای یه خانم هم میگم . کسی که خیانت کنه بدون هیچ احساس گناه وپشیمونی واین کارشو ادامه بده با آدمی که خودش فهمیده اشتباه کرده وپشیمونه خیلی فرق میکنه اینو خود خدا هم میبخشه .
من قصد تصمیم های هیجانی ندارم فردا با دخترم برمیگردیم خونمون و همسرم محل کارش میخوابه موقتا و روزا میاد به بچه سر میزنه تا هم دخترم توی‌جو خونه باشه و گیج نشه هم وقت داشته باشیم با تراپی بهترین تصمیم و بگیریم
میدونم که حرفاتون برای اینه که دلتون نمیاد زندگی ما بهم بخوره و لطف دارین اما اینجوری نیست که گناه همسرم کمرنگ باشه واقعا باید ببینم چی پیش میاد فعلا در این لحظه احساس میکنم قصدم جداییه ممکنه اتیشم یکم بخوابه اروم تر شم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
