شوهرم هرروز میره سر کار یه ساعت و نیم زود تر باید بره تا برسه ب کارش
از اونورم برگشتنی یک ساعت و ربع طول میکشه برگرده
قبلا کارش نزدیک بود خودش تلاش کرد شرکتشو عوض کرد راه دور گف پولش مهمه راه مهم نیستو فلان جو گیر شد
الان اومده میگه خسته شدم راه دوره خونمونو عوض کنیم
الان خونه خودمونیم راحتیم میگه بریم مستاجری اپارتمانی من تا الان اپارتمانی ننشستم هم باید برم یه شهرک دیگه از خانواده و محیط زندگیم ک دوسش دارم دور میشم طاقتم نمیاره
اگه بریم اونجا کلا یه ربع راهه
من باشم قبول نمیکنم.ارزش نداره بخاطر راه خونه و زندگیت ولی کنی بری تو آپارتمان
اصلا زیر بار نرو بدبخت میشی
حالا حقوقش چقدر بیشتره اصلا ارزش داشت؟
بلہ،چاره اے نیست اون بنده خداهم گرما وسرما سختشہ یہ ساعت ونیم توراهہ، شماهم ڪمڪش ڪنید وازخودگذشتگے .. همسرم براے رفتن بہ جلسہ دوروزه شهردیگہ، یڪےدوساعت زودترباید بره دلم میسوزه..
راه دور خیلی سخته ولی ما برعکسیم من میگم حتی شده مستاجر بشیم ولی همسرم نزدیک بشه به محل کارش خیلی شرایط روحیش بهتر میشه😄
من این کار رو برای محل کار خودم کردم و راضیم
تازه من چهل و پنج دقیقه راه داشتم اما جا به جا کردم خونه ام رو
منم دلم میسوزه اما من کلا اپارتمانی زندگی نکردم برام سخته دوست دارم خونه برا خودم باشه اختیار داشته باشم
تموم اشناهام اینجان بخوام برم سمت کارش یه محیط خشک داره کسی کسی و نمیشناسه بعد هواش دلگیره چون سمت شهرک صنعتی هستش دود زیاده
