خیلی آقاس یک ساله باهمیم سن جفتتمون بالای سی هست و دغدغه درس و کار و اینا نداریم از اواخر فروردین میگه باید به خانواده ها بگیم رسمی بشه...تو فکر خرید خونه اس...چندوقت قبل گیر داده بود حلقه بخریم...من دوستش دارم حس امنیت پیشش دارم توجه و محبتش عالیه و اولویت رابطمون رعایت میکنه و براش مهمه....ولی من حس میکنم ادم ازدواج نیستم از خراب شدن کیفیت رابطم بشدت میترسم...میترسم مسئولیت و تنش های ازدواج حسمون کم کنه توجه مون کم کنه...مادر شدن که کابوس برام...رابطمون هم برای دوستی شروع شد نمیدونم کی و کجا انقدر جدی شد واقعا نمیخوام از دستش بدم ولی ازدواج رو هم نمیخوام...موندم چیکار کنم..راه درست چیه راه غلط چیه...