وای چقدر میفهممت 💔💔
منم عکس های قدیمی رو نگاه میکنم چقدر خنده ها واقعی بودن ،الان همش شده تظاهر و مصنوعی
منم دقیقا مثل شما نمیتونم بگم خاطرات خوبی از اون دوران دارم یا فک و فامیل خیلی خوبی داشتم اما اون زمان یه خوبی داشت که با کوچیکترین چیزا شاد بودیم
من راستش نه از خونه الانمون خوشم میاد نه از قبلی
هردو برام خاطرات تلخ زیادی دارن
گاهی میگم دل بکنم برم از اینجا یه نقطه دنیا که هیچ چیزی منو به گذشته نبره..
روزهای بچگی وقتی ک اینهمه فکر و خیال نبود
هرچند بچگی سختی هم داشتم
دوران دبیرستان دوستای مدرسه اردو رفتن مجردیم خونه بابا دور همی با دخترای فامیل حرف و خنده از ته دل و خوش بودن واقعی نه پز بود نه چشم هم چشمی نه حساب کتاب مال اموال همه در یه سطح بودیم و بدون فکر خیال
الان مستاجر وام قرض قسط دعوا با شوهر دغدغه اینده بچه دغدغه خونه کاش زمان اون موقع متوقف میشد😭
انگار اون جمع شدن خونه پدر بزرگ و مادر بزرگ ی اتفاق قشنگ بود میون تمام ناملایمات ها
در واقع هیچ چیز شاید قشنگ نبود اما قدیما با چنین چیزایی حال آدم خوب میشد :)
دیشب دو تا ویدئو دیدم که دو تا از لالایی های بچگی‌و یادآوری می‌کردن و بالاش نوشته بود لالایی هامون چقدر غمگین بودن و نمی‌فهمیدیم:))))
گذشته هم تلخه هم شیرین
در واقع برای من تلخیِ اما وسطاش ی شیرینی های ریزی هست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
