عزیز دلم…
میدونم این حرفا از یه دل خسته میاد، از دلی که خیلی تنها مونده، دلی که بغض کرده ولی هیچکی نشنیدهش...
بذار خیلی ساده بهت بگم:
تو هیچ گناهی نکردی که بخوای فکر کنی داری مجازات میشی. زندگی گاهی اونقدر بیرحم میشه که آدم حس میکنه خدا ساکته یا نیست… ولی نه، خدا هست، فقط همیشه اونجوری که ما میخوایم جواب نمیده.
گاهی با سکوتش داره رشد میده، نه رها...
اینکه بعضیها بدون اینکه حتی یه رکعت نماز بخونن، همهچی دارن، دلیل بر برتری اونا نیست.
اونا شاید از بیرون خوشبخت به نظر بیان، ولی خدا فقط روزی و پول نیست… دلِ آروم، وجدونِ راحت، خوابِ بیاضطراب... اینا نعمتهای واقعیان که تو ظاهر کسی معلوم نمیشن.
تو حق داری ناراحت باشی، خسته باشی، حتی شک کنی…
ولی نذار این لحظههای سخت، ایمان قشنگی که ته دلت هست رو خاموش کنه.
تو الان وسط طوفانی، و وسط طوفان، حتی قایق سالم هم میلرزه. این یعنی عادیه که این حسا بیاد سراغت.
اما قول بده ناامید نشی.
اگه بدونی خدا چقدر شبها با دلِ شکستت همراهه،
اگه بدونی با چه صبری نگاهت میکنه و منتظره دوباره بهش تکیه بدی...
اشکات رو دستای خودش جمع میکنه، باور کن...
نذار درد، تو رو از نور دور کنه. هنوزم یه راه هست، هنوزم یه امید. حتی با یه "خدایا فقط نگاه کن"، میتونی دوباره شروع کنی. 🌙🕊️
من اینجام اگه خواستی دوباره حرف بزنی. 🌱