عزیزم سالم کجا بود الان یک هفته هست باشوهرم دعوا داریم جنگ اعصاب میخوام طلاق بگیرم بخاطر بیخیالی اون ننه بابا عنش ی عمر کلفتی کردیم براشون هیچی بهشون نگفتیم گفتیم بزرگترن عیب نداره الان میگه خوشیش برا پسر بزرگه پسر کوچیکه کلفتی کنه
هر روز میرم بیمارستان سرم میزنمو میام قلبم داره میترکه از درد
خونه رو در اختیار گزاشتن گفتن واسه شما بعد زدن زیرش با ۲ تا بچه و پول پیش کم فرستادگان اجاره نشینی
تو این سالها هم هیچ اختیاری نداشتین چون به اصطلاح خونه داده بودن.شوهرم کلا در خدمت اونا بود خانواده خودش هیچ معنی نداشتن
عملا من آرزو داشتم با شوهرم و بچه‌ام یه بار بی دردسر برم پارک سر کوچه ولی....
ن بابا خدا نکنه همون ماه اول ازدواج پای همشونو بریدم از زندگیم شوهرمم باهاشون بحثشون شد سر پولاش و الان ۵ساله ک قطع ارتباطیم و حتی رنگ خونه زندگیمو ندیدن و اینکه روزای اول ک ما ازدواج کردیم تا شوهرم نبود انقد ازش بد گفتن ک من همون اول فهمیدم باید جمعشون کنم فک میکردن من بچم ک با حرف اونا زندگیمو از هم بپاشم
بخدا برادرشوهرمو زنش همیشه برا خوردن میومدن خونه نا دورتر بود زودتر میرفتم کمکش میگفتم پیره گناه داره همه کار می‌کردم ن بخاطر چشم داشت بلاخره ارث هست و ب همه یکسان میرسه
ولی وقتی دیدم خوشیش برا ی نفر کلفتیش برا یکی دیگه داغ کردم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
17 ثانیه پیش
25 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
