باهامون هیچ جا نمیاد هشت ساله هر جا رفتم باید تنها برم فاتحه خوانی مراسم مهمونی هرجا فقط خونه ای خانواده ای خودش میاد خواهر زاده اش نامزد داره قرار شد همه اشون برن پیش نامزدش کادو ببرن براش شوهرم گفت من نمیام تو تتها خودت برو من زنگ زدم خواهر شوهرم که بیاید عصر بریم گفت ن من با شوهرم میرم شب میرم منم تنها موندم با مادر پسره عصر رفتیم با این که کادو خوب بردم ولی همش یه جوری ام حس بی کس حس یه ادم حقیر و تنها اینقدر شوهرم تنهام گذاشته که همشون یه جورین باهام بچه ها خیلی بیرارم خودم بعدش شب رفتبم خونه ای خواهر شوهر دیگه ام شوهرم اومد
تو ام نرو
تو هم نرو مجبوری مگه
چقدر مشکلت برعکس منه
شوهر من از اول ازدواج دوست داشت تو هر مراسم بیخودی از دورهی خای خانتودش بود شرکت کنه منم باهاش هراخی میردم انقدر اذیت شدم با اخلاقاشون یواش یواش گذاشتم کنار الان میگه تو دلیل کم شدن رابطه ها شدی
اخه عید دیدنی عموی مدرشوهرم چیش به من
اولش خوب بود بعدش یهو قاطی کرد رفت تو بالکن همه فهمیدن گفتن چش شدا گفتم نمیدونم والا شوهرم از تو جمع بدش میاد استرس دارع همش ایراد هم میگیره از حرف من وقتی اومدیم شروع کرد دعوا کردن تو راه که تو بلد نیستی حرف بزنی من ازت خجالت میکشم بچه ها من اصلا هیچ ایرادی ندارم تو حرف زدن فقط چون شوهرم اینجوریه خانواد ش بعضی وقتا سو استفاده میکنن پرو میشن متم جوابشونو میدم
کاش بمیرم
خدایی نکرده اعتیاد داره؟؟
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
