#معجزه_مادر
میلیون ها سال است که زنها حامله میشوند و شکم هایشان میشود خانه موجودی دیگر.
میلیون ها سال است که آدم های دیگر شاهد بارداری و زاییدن زنان هستند، اما هنوز هیچکس به آن عادت نکرده است. نه خود زنهای حامله و نه رهگذرها. مردم دوست دارند به زنهای باردار لبخند بزنند و مراقبشان باشند.
انگار شکم های بزرگ و موجودات درونشان هیچ وقت عادی و تکراری نمیشوند. جداً چقدر عجیب است نفس کشیدن کسی زیر پوست تو. چقدر عجیب است تماشای تکان خوردنش و چقدر عجیب است دلبسته شدن به موجودی که ساکن دنیایی دیگر است.
یک چیزهایی هیچ وقت عادی نمیشود. بچه دار شدن مثل یک جادوست. مثل افسانه ای شیرین و عجیب و غریب که سخت میشود باورش کرد. آخر چطور میشود یک دفعه مادر شد؟
همین که اولین بار نقطه ای تپنده را نشانت میدهند و میگویند این بچه شماست، همه چیز تغییر میکند. دستت را میگذاری روی شکم و حس میکنی از همین حالا باید قویتر باشی. باید محافظت کنی از این نقطه تپنده کوچک. باید حامی اش باشی، همراهش باشی. هر روز بزرگتر که میشود، احساساتت بیشتر موج بر میدارد. شروع به تکان خوردن که میکند فکر میکنی دیگر خودت نیستی، دیگر پاهایت روی زمین نیست. لذتی وجودت را میگیرد که با کمتر چیزی قابل قیاس است.
با گذشت هر روز و هر ماه چقدر عاشق تر میشوی. چقدر قلبت میتپد برایش. برای اویی که هیچ نمیدانی چه شکلی خواهد بود. چشم هایش، دهانش، انگشت هایش. از همین روزهاست که نگرانش میشوی. که چرا تکان نمیخورد، چرا نمیچرخد، چرا با لگدهایش نمیگوید من اینجام.
بارداری و بعد دنیا آوردن آن فرشته ی کوچک مثل یک معجزه بزرگ است. معجزه ای که همه چیز را تغییر میدهد. معجزه ای که تو را تغییر میدهد و دیگر اسمت را برای همیشه عوض میکند. بعد از این کسی هست که تو را مادر صدا خواهد کرد. #مادر ♥️
🍃🌹تقدیم به مادران سرزمینم🌹🍃
