میدونی بستگی به آدمش داره چون تا وقتی از طرف وایب صمیمیت نگیرم نمیتونم باهاش صمیمی باشه با غریبه ها رسمی هستم ولی حتی بین اعضای خانواده اگر بفهمم کسی خیلی تمایل نداره با من شوخی کنه باهاش صمیمی نمیشم
صحبتت رو قبول دارم اخیرا متوجه شدم زیاد توی روابطم دنبال اثبات خودم هستم و برا همین خیلی خودم رو با دیگران فاصله دادم و سعی کردم جائیکه به من مربوط نیست خودم رو قاطی نکنم اما حرکت اینچنینی مثل امروز برام جالب نبود وقتی حتی کوچکترین ارتباطی یه برادرم نداشت
مثال دانشگاه هم بزنم دختری که ۱۲ سال حدودا ازم کوچکتر بود پیش اساتید بدجور بهم توهین کرد در صورتی که من خیلی مراقبم دو طرفه توهینی پیش نیاد
هرچند بعد از ابراز ناراحتی ازم عذر خواهی کرد اما اون جلوه ای که پیش استاد و بقیه بچه ها ازم خراب کرده بود رو به این فکر میکردم که نمیشه برش گردونم
اصلا دارم فکر میکنم رفتار درست چی هست بخدا موندم...