۳۱ سالمه و دوازده ساله ازدواج کردم یه دختر ده ساله هم دارم و نخواستم دوباره بچه دار شم شوهرم غریبه بود عاشقم شده بود و بچه ی صاف و صادقی بود دستشم به دهنش می‌رسید و با مشورت خانوادم بهش بله گفتم اون موقع که نامزد شدیم سال دوم دانشگاه بودم و یکسال بعد عروسی کردیم ، پدر شوهر و خواهر شوهرم اصن آدمایی که ادعا میکردن نبودن خیلی اذیتم کردن تحقیر شدم و به این باور رسدیم من خیلی با اینا فرق دارم و نباید با اینا وصلت میکردم واقعاً خانواده هم به اندازه‌ی شوهر مهمه! متاسفانه توی آپارتمان اونا ساکن هستیم و شوهرم تنها کاری که ازش براومد این بود که رفت و آمد منو کم کرد و یه آرامش نسبی دارم و رابطم با همشون اوکی شده اما خاطرات و کارهایی که باهام کردن عین یه تیر هنوز توی بدنمه و فراموش نمیکنم و آرزومه از این خونه بریم اگر شرایط اقتصادی بهتر شه 🥺 جاری بزرگترم هم فامیل خودشونه و کم مشکلات نداشتن اما هرچی هم باشه از جنس خودشونه و خوب کنار میان موضوع اصلی اینه جدیدن خواهر شوهرم اعلام کرده یه دختر پسندیده برای برادر شوهر مجردم که اون هم غریبس و اتفاقا دانشجو هم هست و چهارده سال از برادر شوهرم کوچیک ترهدختره گفته من قصد ازدواج ندارم چون میخام ادامه تحصیل بدم اینا هم منو بهشون گفتن که عروس ما هم غریبس لیساسنشو گرفت و هم‌چنان ادامه تحصیل میده و ما مشکلی نداریم
خلاصه خواهر شوهرم بهم زنگ زد و گفت قرار آشنایی داریم میخام تو هم بیای همراهی کنی منو! چون همه رفتن سفر فقط من موندم شهرمون و جاری بزرگم هم بیماره از من خواسته برم باهاش ، اولش خوشحال شدم که بهم ارزش قائل شده توی اولین جلسه ی آشنایی فقط منو میبرن اما بعدش دوهزاریم افتاد که قصدش چیه ، میخاد جلو اونا پز منو بده که من هم چون تحصیل کرده هستم هم غریبه ، بتونه اعتماد اونا رو جلب کنه و بله رو بگیره! یاد خودم افتادم شرایط اون دختر رو میبینم 😩
و منم خیلی بابت این موضوع احساس مسئولیت میکنم نه میتونم جلو خانواده ی دختره از بدی های اینا بگم نه از سکوتم عذاب وجدان ولم می‌کنه!! به نظرتون من مسئولیتی در قبال اون دختر دارم ؟؟
